در افغانستان، روز به روز، افراد بیشتری برای یافتن شغل و امرار معاش دست و پنجه نرم می کنند و برخی نیز وسایل خود را می فروشند تا بتوانند برای خرید غذا، آب و مایحتاج اولیه، پول به دست آورند. برخی دیگر به پولی بستگی دارند که بستگانشان می توانند از خارج ارسال کنند.
حبیب الرحمن رسولی، یک کارمند دولتی و پدر پنج فرزند، گفت که ماهانه معادل ۷۰ دلار آمریکا درآمد دارد. او میگوید که درآمد او کافی نیست و برای کسب درآمد اضافی مجبور به فروش وسایل شخصی شده است.
اقتصاد وابسته به کمک های أفغانستان، که قبل از طالبان هم در حال سقوط بود، حالا بدتر شده است. جامعه جهانی دارایی های افغانستان را در خارج از کشور مسدود کرده و حمایت اقتصادی خود را متوقف کرده است، با توجه به وحشیگری رژیم طالبان در سال های ۱۹۹۶-۲۰۰۱ و امتناع از آموزش دختران و اجازه کار به زنان، تمایلی به همکاری با طالبان ندارد.
مردم افغانستان فقط یک یا دو بار در هفته می توانند مقدار محدودی پول را از حساب های خود برداشت کنند، که تجارت و جابجایی پول را نه تنها برای تاجران، بلکه برای مردم عادی دشوارتر می کند.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید