در جدول طبقه‌بندی کشورها بر حسب میزان تلفات، ایالات متحد آمریکا همچنان در ردیف اول است (با ٧٧هزار مرگ). در ردیف‌های بعدی بریتانیا، ایتالیا، اسپانیا و فرانسه قرار می‌گیرند. اما بلافاصله بعد از این چهار کشور اروپایی، آمار مرگ و میر در سایر کشورهای جهان بسیار پایین‌تر می‌آید. در حالی که تلفات اعلام شده در آن چهار کشور اروپایی بین ٣٠ تا ٢۵هزار نفر است، کشور برزیل که درست بعد از فرانسه قرار می‌گیرد کمتر از ١٠هزار نفر تلفات داشته است.
ایران در ردۀ نهم و چین در ردۀ یازدهم قرار دارند. در پایین جدول کشورهایی مثل کومور (یا "اتحاد قمر") یا برونئی دیده می‌شوند که تنها یک مورد مرگ را گزارش کرده‌اند. طبعاً جزیره بودن و انزوای نسبی این کشورها یکی از عوامل مهم در عدم شیوع اپیدمی بوده است.
آمار تلفات اعلام‌شده ازسوی برخی دولت‌ها بسیار تردیدبرانگیز است و با داده‌های کلی مطابقت نمی‌کند. گذشته از چین و ایران، آمار جان‌باختگان در سوریه (٣ مرگ)، سرزمین‌های فلسطینی کرانه باختری (٢ مرگ)، یمن (۵ مرگ)، اردن (۵ مرگ) و آذربایجان (٢٨ مرگ) ارقامی هستند که به دلایل مختلف، حاشیۀ خطای بسیار بالایی دارند.
در کشورهایی چون روسیه و پاکستان نیز به درستی معلوم نیست که مقامات تا چه اندازه حقیقت را می‌گویند. روسیه که در روزهای اخیر شاهد افزایش ناگهانی مبتلایان بود (١٠هزار نفر در روز)، ناچار شد دوباره سختگیری‌هایی را برای جلوگیری از شیوع بیماری اعمال کند. اما پاکستان که بیش از ٢٠٠ میلیون جمعیت دارد، قدم‌هایی در جهت "عادی‌سازی" برداشت. عمران خان نخست‌وزیر این کشور اعتراف کرد که بازگشایی بازارها و مغازه‌های کوچک دلیل دیگری جز اضطرار اجتماعی و اقتصادی ندارد. عمران خان گفت: "ما ناچار به این اقدامات هستیم زیرا مردم ما در موقعیت بسیار دشواری قرار دارند". روزنامۀ پاکستانی "دیلی تایمز" نیز نوشته است: "اگر اقتصاد به کلی زمین بخورد، چیزی باقی نخواهد ماند که بخواهیم قرنطینه کنیم"...
اما بیش از هرجای دیگر، کشورهای اروپایی با معضل "بازگشایی درگیر‌ند. اهمیت فعالیت‌های اقتصادی در این کشورها از یکسو و آلودگی شدید آنها به ویروس کرونا از سوی دیگر، تصمیم‌گیری برای سران اروپایی را بسیار دشوار و خطیر کرده است. قارۀ اروپا که مجموعاً ١۵٣هزار قربانی داده، نگران است که ادامۀ رکود اقتصادی کار را به جای باریک بکشاند و بیکاری انبوه، کاهش درآمد و ناامیدی مردم دیر یا زود به مرحلۀ انفجار و ازهم‌پاشیدگی برسد.
به همین دلیل در کشورهایی چون فرانسه یا ایتالیا، دولت‌ها با تردید و احتیاط فراوان گام‌هایی به سوی "بازگشایی" برداشته‌اند اما در عین حال مدام تکرار می‌کنند که این گام‌ها قابل برگشت است.اما به هرحال از روز ١١ مه/٢٢ اردیبهشت، بسیاری از کشورهای اروپایی یک قدم در جهت بازگشت به وضعیت عادی برخواهند داشت.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید