بهرام سوم یا وهرام سوم در سال ۲۹۳ (میلادی) به مدت چند ماه، ششمین پادشاه ساسانی بود. پدر او بهرام دوم بود که وی بجای او بر تخت نشست. بهرام سوم بیش از چند ماه سلطنت نکرد. سلطنت او، مخالفانی را که از زمان پدرش، ناراضی بودند، را قانع نکرد و نظرها متوجه مدعی دیگر، نرسی پادشاه بزرگ ارمنستان شد که سلطنت را از مدتها پیش، حق خود می‌دانست. بدینگونه بهرام سوم، از سلطنت برکنار شد اما به جان او لطمه‌ای وارد نشد و او بعدها تا مدتی، در نواحی شرق ایران فرمانروایی می‌کرد.
این شاه معروف به سکانشاه بود زیرا در حیات پدرش بعد از تسخیر سیستان به حکومت آنجا منصوب شده بود. در زمانِ پدر بهرام سوم، یعنی بهرام دوم، سگستان (نام قدیم سیستان) مسخر گردید، سگانشاه به معنی پادشاه سکاها است. رسم چنان بود که ولیعهد ایران را به حکومت مهمترین ایالت یا ایالتی که بعد از سایرین تسخیر شده بود، نصب می‌نمودند. در شاهنامه ذکر او تحت نام بهرام بهرامیان آمده‌است.
سکه هایی که می توان به او نسبت داد از نظر تعداد بسیار محدود بوده و به دلیل عدم اطمینان بسیاری از آنها اغلب به نرسه نسبت داده می شود. از آنجا که بسیاری از سکه هایی که به او نسبت داده می شوند نرم تر از حد معمول بوده و جزئیات تاج وی ضعیف است. اعتقاد بر این است که وی با تاج طلایی با لبه کنگره دار و دو شاخ گوزن بزرگ که در هر طرف متصل به تاج است، به تصویر کشیده شده است. کره ساسانی بین شاخهای گوزن و جلوی تاج قرار گرفته است.
یک سنگ نگاره در محوطه باستان شناسی بیشاپور تصویری را نشان می دهد که توسط یک اسب پایمال شده است. فرض بر این است که این صحنه نمایانگر درگذشت بهرام سوم یا به احتمال زیاد متحد وی، وهنام (بهنام)، است.