افزایش قابل توجه ناامنی شغلی متخصصین و کارشناسان در کانادا انتقاد بسیاری را در پی داشته

افزایش قابل توجه ناامنی شغلی متخصصین و کارشناسان در کانادا انتقاد بسیاری را در پی داشته
مطالعات جدید نشان می دهد که گرچه تحصیلات عالیه و حرفه ای امتیازات فراوانی در پی داشته، اما با وجود تغییرات اقتصادی کانادا، امنیت شغلی لزوما یکی از آن ها به شمار نمی رود.

بنا بر نظرسنجی که در روز سه شنبه منتشر گشت و 1000 متخصص را از سراسر کشور مورد بررسی قرار داد، مشخص گشت که از هر پنج نفر تنها یک نفر مشغول به کارهایی نظیر شغل های موقت، قراردادی، نیمه وقت یا شغل آزاد می باشد. بیش از نیمی از افرادی که شغل هایی ناامن داشته، اعلام داشتند که درآمدشان به میزان قابل توجهی متغیر بوده و 60 درصد نیز گفته اند که دارای بازنشستگی یا بیمه نیستند. در صورتی که 85 درصد از متخصصین دارای مشاغل امن حقوق بازنشستگی داشته و 94 درصد نیز حتی به هنگام بیماری حقوق دریافت می کنند.

صرف نظر از موقعیت شغلی، مطالعه انجام شده توسط مرکز سیاست های موازی کانادایی، "احساس گسترده ای از ناامنی اقتصادی" را به نمایش گذاشته که در آن 58 درصد از متخصصین مورد مطالعه مدعی بوده اند که شغلشان سابقا پایدارتر بوده است.

Ricardo Tranjan یکی از مولفین این گزارش بیان داشت: "برخی از نشانه های مشاغل پر ریسک و کم درآمد نظیر (فقدان) برنامه بازنشستگی، مرخصی به علت بیماری، درآمد قابل پیش بینی و برنامه کاری قابل پیش بینی – تمامی در زمره مواردی با درصدی بالا هستند که در مشاغل تخصصی یافت می شوند.

"نکته کلیدی این است که اکثرا به هنگام صحبت در مورد مشاغل پر ریسک در کانادا، ناخودآگاه به کارهایی با دستمزدهای اندک می اندیشیم، حال آنکه اینطور نیست."

مطالعه ای که در سال 2017 و توسط دو کارشناس مستقل منصوب شده توسط دولت انتاریو به اتمام رسید، نشان داد که تقریبا نیمی از شاغلین کم درآمد در این استان، به کارهای پر مخاطره مشغول می باشند. تحقیقات کمیسیون قانون انتاریو، براساس داده های سال 2008، نشان می دهد که کارگران آسیب پذیر اکثرا شامل کارگران دارای مدارک پایین تر از دیپلم، و همچنین مهاجران اخیر، زنان و افراد رنگین پوست می باشند.

این در حالی است که مطالعات CCPA نشان می دهد افراد دارای تحصیلات عالیه مربوط به مشاغل تخصصی، شانس بهتری در کسب مشاغل پایدار دارند، این یافته ها این ایده که "متخصصینی که حقوق خوبی دریافت می کنند، شرایط کاری غیر متعارف را بر می گزینند"، به چالش می کشد، چراکه 57 درصد متخصصینی که به کارهای پرمخاطره مشغول می باشند اظهار داشته اند که مشاغل بهتر را ترجیح می دهند.

وی می گوید: "به هنگام مشاهده متخصصین در حال انجام مشاغل ساده و پیش پا افتاده است که یقین می یابیم، تصمیمات مدیریتی مشاغل را به خطر می اندازد."

حدود 22 درصد از کارشناسان مورد بررسی در انتاریو و کبک و چیزی کمتر از 25 درصد در Prairies، به کارهای پرمخاطره مشغول می باشند. در حالی که این تقریب در بریتیش کلمبیا و مری‌تایمز به ترتیب 20 و 17 درصد بوده است.

"کارشناس با شغل فاقد امنیت" بودن پیامدهای مالی قابل توجهی در پی دارد، نتایج گزارش نشان می دهد که افراد دارای مشاغل امن چیزی کمتر از 60.000 دلار در سال درآمد داشته که این رقم برای افراد با مشاغل ناپایدار دو برابر کم تر می باشد.

مطالعه ای با عنوان "بی پناهگاهی امن: کار پر مخاطره و ناامنی اقتصادی در انتظار متخصصان حرفه ای در کانادا"، کارشناس را فردی تعریف کرده است که به شغلی نیازمند به مدارک تخصصی مشغول بوده یا متخصصی ماهر شناخته می شود. با وجود این که تحقیقات، ناامنی شغلی را مربوط به تمامی مشاغل دانسته اند، اما این گزارش مدعی شده است که این موضوع در آموزش و پرورش، خدمات بهداشتی و مالی و یا مشاغل اداری بیشتر مشاهده می شود.

Tiffany Cooper که معلمی موقت در مدرسه منطقه ای واترلو بوده و سابقه ای 12 ساله در لیست عرضه دارد، می گوید با وجود داشتن برنامه ی متغیر و داشتن شغل دوم در یک فروشگاه، به ندرت بیش از 20.000 دلار در سال درآمد دارد. وی که به تازگی عمل جراحی سنگینی داشته و به مدت چهار ماه قادر به کار کردن نبوده و نمیتوانست به مزایای پزشکی دسترسی پیدا کند، می گوید: " این موضوع برای اکثر افراد چالش برانگیز و برای بسیاری از مردم خسته کننده است."

وی همچنین افزود: "ادراک (در مورد کیفیت کار) در میان معلمان تغییر کرده است. در صورتی که به نظر من در باور عموم چنین نیست."

تحقیقات CCPA نشان می دهد که کارشناسان جوان بیشتر محتمل به تجربه مشکلاتی در دوران حرفه ای خود خواهند بود، چرا که جوانان در دوره ای شامل " تغییراتی قابل توجه" وارد بازار کار شده اند. اکثریت – یعنی 60 درصد - از متخصصان متضرر، زنان گزارش شده اند.

Kate Fulton سی سه ساله که اخیرا اولین شغل دائمی خود را در گلری ملی کانادا در اتاوا آغاز کرده است، می گوید : "این گونه به نظر می رسد که اقتصاد آمریکای شمالی دلیلی برای ماندن در آنجا به شما ارائه نمی کند."

وی پس از تدریس در کره جنوبی پس از فارغ التحصیلی خود از دانشگاه گوئلف، به کانادا بازگشته و ابتدا به آلبرتا رفت تا "ریشه های خود را محکم سازد". با وجود این که وی نقش خود را در Banff Centre "کاری عالی" توصیف می کند، اما می گوید کار قراردادی به مدت دو سال، برنامه چیدن برای آینده و محکم کردن ریشه ها را دشوار ساخته است. وی اظهار داشت که ناامنی شغلی، حفظ کارکنان با استعداد و دانش سازمانی را برای کارفرمایان نیز دشوار ساخته است. "این بدان معنی است که هیچ کس از این موضوع نفعی نمی برد... در ابتدا برنامه بد بلند مدتی به نظر رسیده، اما البته که در واقع برنامه ای کوتاه مدت می باشد."

CCPA در این گزارش به وقوع عجیب ناامنی شغلی در میان کارگران سالمند بین 55 تا 64 ساله نیز اشاره کرده است.

Tranjan می گوید: "در این میان نام چندین اسطوره نیز به چشم می خورد، که حامل این پیام است که دقت شغلی چیزی است که افراد را وارد بازار کار می کند، اما در نهایت تجربه زیادی کسب کرده و پس از آن راحت خواهند بود. اما این چیزی نیست که ما دریافتیم."

وی همچنین بیان داشت که تحول در بخش تولید – که زمانی نگران کننده، اما اکنون اغلب به دلیل حقوق و مزایای جامع و امنیتش مورد تحسین قرار می گیرد- طرحی کلی برای بهبود کیفیت کار ارائه می دهد. وی می گوید: "وضع قوانین اتحادیه ها و دولت ها موجب این تغییر بوده است."

سال گذشته، دولت انتاریو قوانین کاری خود را اصلاح کرده و امنیت بیشتری برای کارگران پر خطر بنا بر لایحه 148 در نظر گرفته و همچنین حداقل دستمزد را از 11.60 دلار به 14 دلار در ساعت در سال 2018 افزایش داد، و قول داد که آن را به 15 دلار در سال 2019 برساند. همچنین به بازپرداخت برای دو روز مرخصی اضطراری، آسان ساختن شرایط برای وفق دادن کارگران به اتحادیه ها و کار برابر برای کارکنان نیمه وقت، و موقت نیز اشاره کرد.

Janet Deline، سخنگوی وزارتخانه، اظهار داشت که وزیر جدید استان Laurie Scott "در حال حاضر در حال پرداختن به تغییرات اخیر و تاثیر آنها بر اقتصاد کلی"می باشد.

نخست وزیر داگ فورد اعلام داشته است که دولت حداقل دستمزد را از 14 دلار بیشتر نخواهد کرد.

کشف جدید محققین UBC در رابطه با خون اهدایی و تبدیل گروه خونی رایج A به گروه خونی پرکاربرد O
محققین دانشگاه بریتیش کلمبیا معتقدند که راهی برای تبدیل گروه خونی رایج A به گروه خونی پرکاربرد O منفی یافته اند که انتقال خون را آسان تر می کند، چرا که معمولا گروه خونی اهدا کننده و بیمار می بایست با هم مطابقت داشته باشد، مگر آن که خون اهدا کننده از نوع O منفی باشد، چرا که استفاده از خون O منفی در انتقال خون منجر به واکنش های خطرناک و تهدید کننده در بیمار نمی شود.

بنا بر آمار مرکز خدمات خون کانادا، حدود 7 درصد از کانادایی ها دارای گروه خونی O منفی هستند، در حالی که 36 درصد A مثبت و 6 درصد A منفی می باشند.

از آنجا که گروه خونی O منفی برای عموم قابل استفاده می باشد، در جراحی های اضطراری، که زمان کافی برای تعیین گروه خونی بیمار وجود نداشته، بسیار مفید و پرکاربرد است.

محققین UBC اظهار داشته اند که در آزمایشات جدید خود، به گروهی "قوی" از آنزیم های موجود در باکتری های روده دست یافته اند، که قادر است با حذف آنتی ژن از گلبول های قرمز خون، گروه خونی A مثبت و منفی را به O منفی تبدیل کند.

Stephen Withers، پروفسور در زمینه شیمی دانشگاه UBC در انتشار خبری اظهار داشت: "گروه خونی توسط آنتی ژن های موجود بر روی سطح گلبول های قرمز تعیین می شود؛ به طوری که گروه خونی نوع A دارای آنتی ژن A، گروه خونی B آنتی ژن B و AB دارای هر دو آنتی ژن می باشد و گروه خونی O هیچکدام از این دو آنتی ژن را ندارد.

آنتی ژن ها به هنگام تزریق به بدن، سیستم ایمنی بدن را تحریک می کنند، از این رو بیمار می بایست گروه خونی خود یا گروه خونی O دریافت کرده، تا مانع بروز واکنش شود. به همین دلیل گروه خونی O تا این اندازه مهم است.

Withers و تیمش پیش تر در سال 1982 موفق به تولید آنزیم های کشنده آنتی ژن گشتند، اما این نوع جدید بسیار قدرتمندتر و کارآمدتر می باشد.
وی در این باره می گوید: " آنزیم تولیدی سابق (1982) فوق العاده ناکارآمد بود. اما این آنزیم تازه کشف شده "هزار برابر" بهتر است."

تحقیقات پیشین به روندی مشابه برای گروه خونی نوع B دست یافته بودند، اما بنا بر گفته Withers، عملی ساختن این روند نسبت به گروه خونی نوع A با توجه به رایج تر بودن آن، بسیار مهم تر بوده است.

وی اظهار داشت: "نکته مهم دیگر این است که: آنزیم اکتشافی ما بر روی تمامی بخش های خون کارساز است." تحقیقات پیشین تنها بر روی بخش های کوچکی از خون کارساز بود. اما با استفاده از این روند جدید، می توان گروه خونی مربوط به خون تازه دریافت شده از اهداکننده را سریعا و بدون تاخیر چندانی به O منفی تبدیل کرد، که چنانچه واقعا کارگر افتد، مزایای زیادی خواهد داشت.

پس از بررسی میلیونها میکروارگانیسم، تخمین زده شد که محیطی که آنزیم های مورد نظر در آن یافت می شود، بافت های مخاطی روده انسان است که حاوی قندهایی با ساختاری مشابه به آنتی ژن های خون می باشد.

وی افزود: "با پاکسازی باکتری هایی که از این قندها تغذیه می کنند، آنزیم هایی که باکتری استفاده می کند را جدا کرده و مولکول های شکر را از بین بردیم. سپس مقداری آنزیم شبیه سازی شده تولید کرده و دریافتیم که آنها نیز قادر به اجرای عملی مشابه بر روی آنتی ژن های خون می باشند."

Withers و همکارانش - Steven Hallam میکروب شناس و Jay Kizhakkedathu آسیب شناس، از مرکز تحقیقات خون UBC، اقدام به ثبت کشف این آنزیم های جدید کرده و امیدوار هستند که با کمک مرکز خدمات خون کانادا در آینده جهت آماده سازی آزمایشات بالینی در مقیاس وسیع تری عمل کنند.

مرکز خدمات خون کانادا به تازگی به دلیل کاهش ذخایر خونی از اهداکنندگان خون به خصوص گروه های کمیاب دعوت به عمل آورده است. Withers تاکید کرد که این کشف قادر به کاهش چنین فشارهایی در آینده خواهد بود.
وی بیان داشت: " گسترش عرضه جهانی خون با توجه به افزایش جمعیت و تداوم بلایای طبیعی امری حیاتی می باشد. امید ما این است که در نهایت روزی فرا رسد که بتوانیم هر نوع گروه خونی، بافت یا اندام اهدا شده را بدون در نظر گرفتن گروه خونی اصلی برای تمام افراد نیازمند به کار بریم."

این مطالعه که تحت حمایت موسسه تحقیقات بهداشتی کانادا صورت گرفته بود، روز سه شنبه در نشست سالانه انجمن شیمی آمریکا در بوستون ارائه گشت.