میزان بدهی شخصی در تورنتو به بالاترین میزان خود رسید

به ازای هر یک دلار درآمد، ساکنان تورنتو به صورت میانگین نفری 2.08 دلار به بانک، وام دهنده، کارت اعتباری یا جاهای دیگری که از آن پول قرض کرده اند بدهی دارند.

Canada Mortgage and Housing Corporation هر سال نسبت بدهی به درآمد را حساب میکند، که امسال برابر با 208 درصد بود (بالاترین میزان ثبت شده در بازه زمانی برابر از سال 2015).

CMHC یک شرکت فدرال که در توسعه مسکن ارزان قیمت فعال است، گزارش 4 ماهه سال 2018 را منتشر کرده است.

به صورت کلی وضعیت افتضاح نیست. وام بزرگترین بخش بدیهی در سراسر کشور است (البته سرعت رشد بدهی های کارت اعتباری نیز طی هفت سال اخیر زیاد بوده است).

طبق اعلام CMHC سرعت افزایش نسبت بدهی به درآمد کاهش یافته است، اما با حدود 170 درصد همچنان بسیار بالا است. ونکوور تنها شهری است که نسبت بدهی به درآمد در آن بیشتر از تورنتو است، حدودا 242 درصد.

چیزی که CMHC را نگران کرده است این است که چگونه افراد آسیب پذیر که در این دو شهر زندگی می کنند با افزایش نرخ بهره ها باید کنار بیایند.

در گزارشی که توسط این سازمان منتشر شد آمده است که "با افزایش نرخ بهره، خانوارهایی که بدهی زیاد دارند ممکن است متوجه شوند که مبلغی که باید پرداخت کنند بیش از بودجه آنان است. این افزایش پرداخت بدهی ممکن است به بهای مصرف کمتر، کاهش پس انداز یا پرداخت مبالغ کمتر باشد. ممکن است بعضی خانوارها به علت مشکلات مالی نتوانند بدهی هایشان را پرداخت کنند" چنین مواردی میتوانند بر اقتضاد اثر منفی بگذارند.

این که بانک مرکزی کانادا سودهای کلیدی اش را از جولای تا به الان 5 برابر کرده است بسیار ترسناک است. خبرگزاری های کانادایی میگویند باید انتظار افزایش دیگر در سال 2019 را داشت، افزایشی که پرداخت بدهی ها را از الان نیز سخت تر میکند.

‌با برنامه شبکه ای کاریابی Shapr شغل رویایی خود را بیابید!
گشتن به دنبال کار، چندان سرگرم کننده نبوده و برای برخی، حتی فکر داشتن قرار کاری با افراد حرفه ای استرس زاست. اما چنانچه دیدار با افراد مناسب جهت کمک به ارتقای شغلی تنها با یک حرکت ساده انگشت امکان پذیر باشد چه؟

Shapr، برنامه شبکه ای است که ملاقات با افراد هم فکر را آسان نموده و می توان در اتوبوس، و یا به هنگام انتظار در صف سوپر مارکت از آن استفاده نمود.

تمام کاری که می بایست انجام دهید، این است که علایق کاری خود را وارد نموده، و منتظر بمانید تا برنامه میان افراد موجود به جستجو بپردازد. سپس، از این بین با افرادی که مایل به ملاقات آنان هستید (به دلایل حرفه ای) ارتباط برقرار کرده، و پس از انتخاب فرد مورد نظر، در تاریخ و مکانی مشخص با او ملاقات نمایید. این روش، راهی ساده تر و بی تنش تر از تحویل کارت بیزینس و یا ارسال ایمیل خشک و رسمی به شرکت ها می باشد.

به گشتن در صفحات LinkedIn، افراد غریبه و ارسال پیام های دوستانه، یا تحویل کارت های بیزینس در رویدادهای کاری خاتمه دهید. آن روزها به پایان رسیده و آینده ای بهتر در راه است.

در واقع، Shapr جهت تبدیل رویا به واقعیت طی چهار مرحله ساده تشکیل گشته است: جستجو، انتخاب، گفتگو، ملاقات. لحظه را دریاب و همین امروز شغل رویایی خود را پیدا کن.
منتظر چه هستی؟ همین امروز Shapr را دانلود کن.

نظرسنجی جدیدی از Ipsos نشان می دهد که کانادایی ها نسبت به پذیرش مهاجر در سال 2018 احساس نارضایتی دارند، اما برخی دیگر از این باورها به دور هستند. طبق این نظرسنجی که به طور انحصاری برای Global News به عمل آمده، 54 درصد از شرکت کنندگان به پذیرش مهاجران در کانادا رأی مثبت دادند.

به نقل از Darrell Bricker مدیر عامل شرکت Ipsos، به نظر می رسد که کانادایی ها نسبت به روند پذیرش مهاجران در کانادا نگران هستند. شایان ذکر است که در کانادا تمرکز صرفا بر روی امر مهاجرت نیست بلکه بیشتر روند نحوه ورود اشخاص به خاک کانادا مدنظر است.

این افزایش نگرش منفی نسبت به مهاجرت می تواند در مورد افزایش پناهجویان آمریکایی باشد که از سال 2017 به طور غیرقانونی وارد کانادا شده اند که شمار آنها به بیش از 36,000 تن می رسد.

محافظه کاران فدرالی به سبب این معضل به دولت جاستین ترودو لقب کشور رو به "بحران" را دادند.

و در حالی که این رقم نشان دهنده ی عبور غیرقانونی سیل عظیم جمعیت از مرزها بیانگر این است که بیش از 18,000 نفر در سال 2017 موفق به عبور از مرزها شده اند که تقریبا بیش از یک سوم از 50,469 نفری را تشکیل می دهد که از طریق تقاضای حفاظت پناهندگی وارد این کشور شده بودند. کانادا همچنین در سال های گذشته به خصوص در سال 2001 چنین مسائلی را تجربه کرده بود، یعنی درست زمانی که 44,640 تن تقاضای پناهندگی داده بودند.

به گزارش Globe and Mail در ماه گذشته، آمار چشمگیری از درخواست های ویزا در دولت های ترودو نسبت به دولت های سابق رد شده است.

با توجه به محتوای این گزارش در سال 2012، از هر یک میلیون نفر 18 درصد درخواست ویزا کرده بودند اما در سال 2016 از هر دو میلیون متقاضی ویزا این رقم به 26 درصد افزایش یافت. علاوه بر این در سه ماه اول سال 2018، به میزان 30 درصد درخواست های ویزا مردود شدند.

40 درصد کانادایی ها معتقدند که سیل خروشان هجوم مهاجران می تواند برای شهروندان کانادا مشکل ساز باشد. با وجود این، بسیاری از مهاجران تا حدودی با کمبود کار مواجه می شوند.

نه تنها نرخ بیکاری کانادا در سال 2010 به 5.6 درصد کاهش یافت، بلکه این روند کاهشی همچنان ادامه داشت به طوری که در سال 2018 به 5.6 درصد رسید. بر اساس بررسی های Conference Board of Canada در ماه مه سال گذشته، کاهش مهاجرت تا سال 2040 تاثیر منفی بر اقتصاد خواهد داشت. اما ورود مهاجران جوان و با استعداد می تواند به مسئله سالخوردگی جمعیتی کانادا کمک کند.

به گزارش Global News، اگر شرایط مهاجرت به کانادا کامل حذف شود تا سال 2040 بالغ بر 26.9 درصد جمعیت 65 ساله و بالاتر خواهند بود. علاوه بر این، بدون مهاجرت رشد اقتصادی متوسط سالانه کانادا از 1.9 درصد به 1.3 درصد کاهش می یابد و همچنین رکود نیروی کار دور از انتظار نیست.

بیش از نیمی از پاسخ دهندگان Ipsos اعلام کردند که اولویت باید به مهاجران با تحصیلات عالی و مدارک تحصیلی داده شود اما پذیرش در دولت کانادا در حال حاضر کاملا اختیاری است.

Ahmad Hussen وزیر مهاجرت کانادا در ماه اکتبر اعلام کرد که کانادا قصد دارد سطح مهاجرت خود را به 350,000 نفر در سال 2021 افزایش دهد؛ محوریت کثرت این آمار پذیرش رفع کمبود مهارت ها و پر کردن شکاف بازار کار می باشد.

همچنین برخی از سیاستمداران غیر مسئول در کانادا تلاش کرده اند تا با پیاده کردن خطرهایی برای مهاجران و متقاضیان پناهندگی، و هشدارهای دروغین در مورد از بین رفتن قدرت و سلطه کانادا مرزهای کانادا را از کنترل خارج کنند. اما چنین اقدامات غیرمعقولی در دراز مدت سبب پس رفت امر مهاجرت می شود.

با این حال تعداد افراد متقاضی پناهندگی قابل کنترل است و این مسئله می تواند برای جامعه کانادا مفید باشد.