چنان که خبرگزاری ایرنا می‌نویسد، روز دوشنبه پنجم دی، سخنگوی وزارت امور خارجه در نشست خبری هفتگی خود، "در پاسخ به سوالی درباره کنفرانس بغداد ۲ و رویکرد خصمانه فرانسه در مورد ایران که در روزنامه النهار لبنان و نیز نشریه لوموند فرانسه منعکس شده است، گفت: درباره این موضوع دو روایت مختلف و متناقض مطرح است. ادبیات یکی از رسانه‌های عربی در لبنان (النهار) و ادبیات متفاوتی که توسط منابع خبری لوموند مطرح شده کاملا متناقض است و اشاره دارد که حل مسائل منطقه بدون حضور ایران میسر نیست. باید به روایت اصلی این اظهارنظر توجه کنیم و بررسی‌هایی که انجام داده‌ایم دال بر غیرصحیح بودن روایت نشریه لبنانی است"...
اما بر خلاف اظهارات کنعانی، هیچ تضادی در مطالب "رسانه‌های عرب" و روزنامۀ لوموند وجود ندارد: امانوئل ماکرون مصاحبه‌ای را به طور هم‌زمان با سه نشریۀ النهار لبنانی، لوموند فرانسوی و روزنامۀ وال‌استریت آمریکایی انجام داد. هر سه نشریه نیز در مورد ایران نوشتند که فرانسه در جهت کاهش نفوذ جمهوری اسلامی در عراق تلاش می‌کند. انگیزۀ اصلی برگزاری کنفرانس‌های معروف به "بغداد یک و دو" همین موضوع بوده و چنان که ماکرون در مصاحبه گفت، فرانسه قصد دارد روند مشابهی را در قبال لبنان آغاز کند، بلکه این کشور نیز رفته‌رفته از نفوذ جمهوری اسلامی خلاص شود و استقلال و ابتکار عمل سیاسی را بدست آورد. ماکرون حتی صریحاً اصطلاح پزشکی مربوط به گسترش بیماری سرطان، یعنی کلمۀ "متاستاز" را در مورد نفوذ جمهوری اسلامی در منطقه به کار برد و گفت: مردم منطقه (خاورمیانه) از ما غربی‌ها گله می‌کنند که "شما اجازه دادید ایرانی‌ها همه جا ریشه بدوانند و حالا به عهدۀ خود شماست که این نفوذ (متاستاز) را کاهش دهید"...
اما کنعانی بدون نقل واقعیت و با کتمان اهداف اصلی کنفرانس‌های "بغداد" می‌گوید: "دعوتی که از ایران برای حضور در اجلاس بغداد ۲ صورت گرفت دالّ بر اهمیت نقش ایران و مکشوف بودن این نقش برای طرف‌های دیگر است. نباید خودمان را درگیر روایت‌های این و آن کنیم"...
بدون تردید امانوئل ماکرون در مصاحبه با سه نشریۀ بزرگ نه تنها میزان نفوذ جمهوری اسلامی را انکار نکرد، که تأکید نمود مشکلات منطقه (لبنان، سوریه و حتی فراتر از آن)، "تنها در صورتی حل خواهد شد که ایران، با توجه به نفوذش در منطقه، در چارچوب گفتگوها گنجانده شود". به همین دلیل نیز حسین امیرعبداللاهیان به کنفرانس "بغداد ۲" که در اردن برگزار گردید، دعوت شده بود.
به عقیدۀ ماکرون، یافتن راه حل برای منطقه باید فقط از طریق گفتگو حاصل شود و غیبت جمهوری اسلامی از روند مذاکرات بی‌معناست. همچنان که ماکرون دستیابی به صلح میان اوکراین و روسیه را بدون حضور مسکو غیرممکن می‌داند و مدام اصرار می‌کند که اروپاییان باید کانال گفتگو با پوتین را باز نگاه دارند. البته همۀ دولت‌های اروپایی نه در نحوۀ رفتار با جمهوری اسلامی و نه در مورد مسکو، با امانوئل ماکرون موافق نیستند. برخی خواهان شدت عمل و برخی دیگر طرفدار ملایمت بیشترند.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید