ریچارد بنت گزارشگر ویژۀ سازمان ملل در زمینۀ وضعیت حقوق بشر در افغانستان، به همراه دوروتی استرادا تانک رئیس کارگروه تبعیض علیه زنان و دختران در سازمان ملل، در گزارشی مشترک به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد اعلام کردند که «وضعیت زنان و دختران در افغانستان، بدترین وضعیتی است که می‌توان برای زنان در جهان متصور شد».
در این گزارش که روز سه‌شنبه ۱۱ ژوئیه (۲٠ تیر) در وبسایت کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد منتشر شده، آمده است که «طالبان به طور سیستماتیک حقوق بنیادین زنان و دختران در افغانستان را محدود کرده‌اند و چنین رفتاری می‌تواند مصداق بارز آپارتاید جنسیتی باشد».
ریچارد بنت در این گزارش تأکید کرده است: «زنان و دختران در افغانستان، با تبعیض شدیدی روبرو هستند که می تواند به مثابۀ آزار جنسیتی، جنایت علیه بشریت و مصداق بارز آپارتاید جنسیتی قلمداد شود».
وی در ادامه افزود: «طالبان با تبعیض سیستماتیک به دنبال سلطۀ کامل بر زنان و دختران هستند».
دوروتی استرادا تانک نیز در این گزارش تصریح کرد: «در هیچ کجای جهان به اندازۀ افغانستان، حمله‌ای تا این اندازه گسترده، سیستماتیک و فراگیر علیه حقوق زنان و دختران صورت نگرفته است».
بر اساس گزارش اخیر کارشناسان سازمان ملل، دستورات صادر شده از سوی مقامات طالبان از زمان به دست گرفتن قدرت در افغانستان در ماه اوت ٢٠٢١، محدودیت‌های گسترده‌ای را بر حقوق زنان از جمله آزادی تردد، آزادی پوشش، دسترسی به آموزش، کار، بهداشت و عدالت، اعمال کرده است.
در ادامۀ این گزارش آمده است که محدودیت‌های وضع شده از سوی طالبان، بر مشارکت زنان و دختران در زندگی عمومی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی-فرهنگی تأثیر چشمگیری گذاشته و منجر به افزایش قابل توجه خشونت‌ها علیه زنان و دختران در روابط زناشویی و خانوادگی شده است.
زنان افغانستانی: ما زنده‌ایم اما زندگی نمی‌کنیم
این گزارش که مقاومت و قدرت زنان افغانستانی را در مواجهه با شرایطی به شدت سرکوبگرانه نشان می‌دهد، شامل توصیفات مختصری از زندگی روزمرۀ زنانی است که به کارشناسان سازمان ملل گفته‌اند که چگونه روز به روز با افزایش محدودیت‌ها، عرصۀ زندگی بر آنها تنگ‌تر می‌شود.
در این گزارش به نقل از دانشجویان دختر افغانستانی که با ممنوعیت تحصیل روبرو شده‌اند، آمده است: «ما به خاطر جنسیت خود زندانی شده‌ایم و آینده‌ای نداریم».
کارشناسان سازمان ملل برای تهیۀ این گزارش، از ٢٧ آوریل تا ۴ ماه مِه به افغانستان سفر کرده و از کابل و مزارشریف بازدید کردند. آنها همچنین با زنان و مردان افغانستانی فعال درزمینه‌های مختلف از جمله کارآفرینان، رهبران مذهبی، معلمان روزنامه‌نگاران، آژانس‌های وابسته به سازمان ملل، جامعۀ دیپلماتیک، سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی و همچنین مقامات رسمی دیدار و گفتگو کردند.
آزار جنسیتی، مصداق جنایت علیه بشریت است
در این گزارش همچنین کارشناسان سازمان ملل از آزار و اذیت جنسیتی که تحت حاکمیت طالبان در افغانستان در حال روی دادن است، عمیقاً ابراز نگرانی کرده‌اند.
کارشناسان سازمان ملل در این گزارش تأکید کرده‌اند که «بر اساس اساسنامۀ دیوان کیفری بین‌المللی که از آن به اختصار با نام اساسنامۀ رم یاد می‌شود، آزار جنسیتی، مصداق جنایت علیه بشریت است».
در ادامۀ این گزارش آمده است: «ممنوعیت تحصیل زنان، افغانستان را در جایگاه تنها کشور جهان قرار داده که دختران و زنان جوان در آن از تحصیل در مدارس متوسطه و دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی منع شده‌اند».
این گزایش می‌افزاید: «نقض آشکار حقوق اساسی زنان برای دسترسی به آموزش باکیفیت، پیامدهای مادام‌العمری را نه تنها در مورد فرصت‌های شغلی بلکه همچنین در خصوص دسترسی به خدمات اولیه مانند مراقبت‌های بهداشتی، به همراه خواهد داشت».
در گزارش مشترک کارشناسان سازمان ملل همچنین آمده است که چگونه زنان در افغانستان از کار کردن در خارج از خانه در بیشتر بخش‌ها، خروج از خانه بدون همراهی بستگان مرد خود، دسترسی به حمام‌های عمومی، پارک‌ها و باشگاه‌های ورزشی و نیز تردد آزادانه در سراسر این کشور، منع شده‌اند.
کارشناسان سازمان ملل در ادامه تأکید می‌کنند که این محیط خفقان، بر سلامت روان زنان و دخنران در افغانستان تأثیر می‌گذارد و منجر به بروز موارد زیادی از افسردگی و خودکشی به‌ویژه در میان دختران جوانی که از ادامۀ تحصیل محروم شده‌اند، خواهد شد.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید