همشهری آنلاین - سیدسروش طباطبایی‌پور: و حالا قرن‌هاست همجواران با حریم اباعبدالله (ع) در کربلا و نجف، در عوض یاری‌رساندن به حسین(ع) در روز عاشورا، حالا زائرانش را هواداری می‌کنند. این رسمی است که اهالی کربلا، نسل به نسل از اجدادشان آموخته‌اند و از پیران و کهنسالان گرفته تا کودکان و خردسالان، حتی شده جرعه‌ای آب، از زائران حسین(ع) پذیرایی می‌کنند تا به تاریخ بگویند برخلاف برخی اجدادشان در سال ۶۱هجری، به امام و یاران و زائرانش وفادارند.
بسیاری از این موکب‌ها، تنها با چای عراقی و خرما از عزاداران پذیرایی می‌کنند، اما برای تهیه همان چای و خرما، ماه‌ها زحمت کشیده‌اند. حتی برخی موکب‌داران، کودکانی هستند که در حد بضاعت، لحظه‌ای خوش را برای مسافران فراهم می‌کنند تا دمی آرام بگیرند و قرار یابند. در این‌جا به‌یاد کودکان کاروان حسین(ع)، تصاویر برخی کودکان موکب‌دار عراقی را از نظر می‌گذرانیم و به احترام پاکی ذات و نیتشان تمام‌قد می‌ایستیم.
زینب به همراه برادرش مشتاقانه زائرانی را سیراب می‌کنند که از کنار خانه‌شان عبور می‌کنند و به سمت کربلا می‌روند.
انگار که پس از ۴۰روز، دوباره کاروان اسرا به کربلا بازگشته‌اند و کودک عراقی، عرق از پیشانی‌شان پاک می‌کنند تا به مقصد برسند.
چای عراقی در دستانش است و می‌گوید: «تفضل تفضل هلابیکم یا زوار الحسین (ع)» یعنی خوش‌آمدید، خوش‌آمدید، درود بر شما ای زائران حسین (ع)
گاهی از زائران با آب و غذا پذیرایی می‌کنند و گاهی با نوائی خوش و نغمه‌ای شورانگیز و مناجاتی عاشقانه.
آنچه این زیارت را از دیگر مناسک متمایز می‌کند، همانا سخاوت و مهمان‌نوازی کودکان و نوجوانانی است که پذیرای زائران هستند.
در جوار نخلستان‌هایی که روزی، شاهد حرکت کاروان حسین(ع) بودند، استوار ایستاده و کام مسافران را شیرین می‌کند.
بچه‌ها، میوه دل والدینشان هستند و والدین، فرزندانشان را خادم‌الحسین بار می‌آورند و این موضوع هر دو افتخار می‌کنند.
گاهی نوجوان‌ها فضای اطراف موکبشان را آب و جارو می‌کنند تا فضای دل زائران، رنگ و بویی تازه به‌خود گیرد.
برخی بزرگ‌ترها به موکب‌داران نوجوان تبریک می‌گویند؛ چون افتخار بزرگ خدمتگذاری به زائران، موهبتی بزرگ است.
حب‌الحسین(ع)
نوجوان‌ها خداوند را شاکرند که از سن نوجوانی، حب حسین(ع) و اهل‌بیتش را در دل آنها انداخت.
گاهی در گرمای طاقت‌فرسای سرزمین کربلا، کودکی از خنکای وجودش، به زائران می‌بخشد تا آنها را از گرما نجات دهد.
می‌گوید مسافران کربلا روی سر ما جا دارند و خرماها را روی سرش می‌گذارد و از آنها پذیرایی می‌کند