از نگاه تو بوی ستم نمی‌آید

چکیده :سحاب چشم که داده‌ست نرگست را آبکه از نگاه تو بوی ستم...

میلاد عظیمی

بخش مربوط به شاعران منتخب‌التواریخ بداؤنی را ورق می‌زدم. به شاعری به نام ملک قمی رسیدم. از شاعران ایرانی باشنده در هند – دکن هند. بداؤنی درباره او نوشته که «چشمش کم وقتی باشد که از اشک خالی باشد». به یک نقل ملک قمی ظاهرا در هنگامۀ غریب‌کشی دکنیان کشته شده است. صاحب منتخب‌التواریخ شعرش را دوست نداشت اما شاعر بدی نیست. استاد گلچین معانی شرح مفیدی دربارۀ او در کاروان هند و تذکرۀ میخانه نوشته است.

از این بیت ملک قمی خوشم آمد:
سحاب چشم که داده‌ست نرگست را آب
که از نگاه تو بوی ستم نمی‌آید

نمی‌دانم چرا تا این بیت را خواندم به یاد میرحسین موسوی افتادم و این عکس عجیب و این نگاه عجیب‌تر او. نگاه شستۀ باران‌خوردۀ او. نگاه نجیب شریف او.

سحاب چشم که داده‌ست نرگست را آب
که از نگاه تو بوی ستم نمی‌آید