روز چهارشنبه ۳ مارس/۱۳ اسفند، یکی از مسئولان حفاظت از اردوگاه الهول به نام جابر شیخ موسی به خبرگزاری فرانسه گفت که از اول سال ۲٠۲۱ میلادی ۳۱ نفر در داخل اردوگاه به قتل رسیده‌اند: شش نفر با سلاح سرد و بقیه به ضرب گلولۀ اسلحۀ کمری. یکی از کارکنان سازمان پزشکان بدون مرز نیز کشته شده. به همین دلیل این سازمان فعالیت خود را در اردوگاه متوقف کرده است. "پزشکان بدون مرز" علاوه بر کمک‌های درمانی، تأمین بخشی از آب اردوگاه را نیز بر عهده داشت.
سازمان ملل متحد تاکنون چند بار در مورد وضعیت حساس اردوگاه الهول هشدار داده است. الهول که بزرگ‌ترین اردوگاه سوریه محسوب می‌شود، در نزدیکی مرز ترکیه و عراق قرار دارد.
به گفتۀ جابر شیخ موسی احتمالاً هسته‌های داعش مسئول جنایات اخیر هستند. آنها بخصوص در قسمت‌هایی از اردوگاه که به عراقی‌ها و سوری‌ها اختصاص یافته، بیشتر حضور دارند. اکثر قربانیان دو ماه اخیر اتباع عراقی بوده‌اند.
در این وضعیت، دولت فرانسه از گسترش مجدد داعش در خاک عراق ابراز نگرانی کرده است. شب گذشته – سه‌شنبه – وزیر خارجۀ فرانسه خواستار تشکیل جلسۀ نیروهای ائتلاف بین‌المللی شد و گفت که اعضای این ائتلاف بعد از مدت زیاد باید دوباره گرد آیند و برای تقویت ثبات و امنیت عراق بکوشند.
اردوگاه الهول در حال حاضر نزدیک به ۶۲هزار نفر جمعیت دارد که ٩۳درصد آن کودک و زن هستند. در کنار اکثریت سوری و عراقی، چند هزار نفر از سایر ملیت‌ها – اروپایی و آسیایی – نیز در الهول زندگی می‌کنند که بیشتر از خانواده‌های اعضای داعش هستند. همسران اروپایی داعشی‌ها و فرزندان‌شان فعلاً به اجبار در اردوگاه مانده‌اند، زیرا دولت‌های اروپایی معمولاً از پذیرفتن آنان سر باز می‌زنند. در برخی موارد، فرزندان با موافقت مادر به کشور اروپایی انتقال یافته‌اند.
در ماه‌های اخیر، حوادث خشونت‌آمیز در اردوگاه بیشتر شده است. روز شنبۀ گذشته، هفت پناهنده در آتش‌سوزی چند چادر جان دادند. سه تن از کارکنان سازمان پزشکان بدون مرز نیز زخمی شدند.
سازمان ملل در گزارشی که کمتر از یک ماه قبل منتشر شد گفته بود که حضور جهادگران زندانی و خانواده‌هایشان در اردوگاه‌هایی که تحت نظر نیروهای کرد قرار دارد، "یک خطر بالقوه" محسوب می‌شود.
نگرانی‌های سازمان‌های بین‌المللی به ویژه به خاطر کودکان و نوجوانانی است که در محیطی چنین خشن و پروحشت بزرگ می‌شوند. اما مشکل بزرگ الهول و سایر اردوگاه‌های سوریه، بلاتکلیفی آنهاست. آمریکا و قدرت‌های اروپایی مایل نیستند در این مورد مسئولیت جدی به عهده بگیرند. فعلاً نیروهای کرد با دریافت کمک از غربی‌ها این اردوگاه‌ها را اداره می‌کنند. اما معلوم نیست که این وضعیت تا کی ادامه خواهد داشت.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید