همانگونه که پیشتر در همین ستون آمد، روز بیست و پنجم ژانویه پتریک بران رهبر حزب محافظه کار پیشروی انتاریو (رقیب و منتقد اصلی دولت استان) به سبب متهم شدن به آزارهای جنسی، از سمت خود کناره گیری کرد. ریک دیکسترا رئیس این حزب نیز در بیست و هشتم ژانویه ناچار شد، به دلیل اتهامات مشابه دست به اقدامی همانند بزند.
نامزدی چهره های سرشناس
روز پس از تصمیم آقای بران، ویک فدلی به عنوان رهبر موقت انتخاب گردید. همچنین برخی از چهره های سرشناس حزب نامزد رهبری شدند. یکی از آنان داگ (داگلاس بروس) فورد، همزمان سیاستمدار و بازرگانی اهل کسب و کار است. کمااینکه از اول دسامبر 2010 تا سی ام نوامبر 2014 عضو شورای شهر تورنتو بود. او در سخنان شامگاه سوم فوریه خود مصرانه از پشتیبانانش خواست با پرداخت 10 دلار حق عضویت حزب متبوعش، واجد شرایط رأی دادن به وی جهت احراز سمت رهبری حزب شوند.
او در بخش دیگری از اظهاراتش برخی عملکردهای دولت کتلین وین از جمله سیستم خدمات درمانی را مورد حمله قرار، و قول داد در صورت انتخاب شدن به عنوان رهبر حزب و در نهایت نخست وزیر استان، از جمله زمان انتظار بیماران برای دریافت خدمات درمانی را کاهش دهد.
وعده دیگر آقای فورد بازبینی آموزش مسایل جنسی در مدارس است. کمااینکه گفت درون مایه مفاد درسی چنین آموزشی باید حقایق، و نه یاد دادن ایدئولوژی لیبرال باشد. همچنین تاکید کرد والدین باید در مورد اینکه فرزندان شان از این نقطه به بعد چه آموزشی ببینند، حرف اول را بزنند. چراکه روش لیبرال ها برای آغاز آموزش این مسایل به دانش آموزان کلاس اول تا دوازدهم در سال 2015، کاملا غیرقابل پذیرش بود.
داگ برادر راب فورد شهردار فقید تورنتو است، که در بیست ودوم مارس 2016 چشم از جهان فروبست.
کرولین مالرونی حقوقدان، سرمایه گذار خطرپذیر (نوعی از سرمایه گذاری برای شرکت ها، کسب و کارها و کارآفرین های نوپا، که استعداد رشد و جهش دارند. این سرمایه گذاری با خطرپذیری/ ریسک فراوان همراه است)، و انسان دوست، در چهارم فوریه در پاسخ به خبرنگاران بر شایعات مبنی بر حضور خود در رقابت های مربوطه، صحه گذاشت. همچنین خاطرنشان کرد، که محافظه کاران برغم استعفای ناگهانی رهبرشان می توانند گردهم آیند، و برنده انتخابات هفتم ژوئن استان شوند. کمااینکه گفت: پس از پانزده سال دولت لیبرال… مردم خسته شده اند، و دولتی نوین می خواهند… مردم استحقاق دولتی را دارند، که برایشان اهمیت قائل باشد…. من می دانم می توانم، آن رهبر باشم،….
او با اشاره به گزارش اخیر سرممیز کل استان مبنی بر بدهزینه شدن یک میلیارد دلار از سوی دولت خانم وین، افزود: ما در پی راه هایی خواهیم بود، که دولت مان را باکفایت تر اداره کنیم…
ما دولتی داریم که تصمیماتی می گیرد که برای خودش منافع کوتاه مدت، و نه برای ساکنان انتاریو منافع بلندمدت، دارند. این دقیقا خلاف روشی است، که فکر می کنم دولت باید عمل نماید.
کاهش بهای برق از دیگر برنامه های اعلام شده وی است.
نداشتن تجربه در حوزه سیاست و به ویژه در برابر رقبای باتجربه درون حزبی، می تواند بزرگترین چالش خانم مالرونی باشد. اما کتی براک کارشناس خط مشی و استاد علوم سیاسی دانشگاه کویین در کینگزتون می گوید با توجه به وضعیت کنونی محافظه کاران، امکان دارد تازه وارد بودن به دنیای سیاست در واقع مزیت به شمار رود.
کرولین، دختر برایان مالرونی است، که از هفدهم سپتامبر 1984 تا بیست و پنجم ژوئن 1993 نخست وزیر کانادا بود.
کریستین الیوت نماینده پیشین مجلس استان و همسر جیم فلاهرتی فقید وزیر اسبق اقتصاد و دارایی کانادا، دیگر نامزد بلندپایه به شمار می رود. به گفته کتی براک وجود دو نامزد سطح بالای خانم می تواند، سبب ارتقای وجاهت حزب محافظه کار پیشروی انتاریو شود.
داوطلبان دیگر نامزدی تا فردا (شانزدهم فوریه) فرصت دارند، برای رقابت ثبت نام کنند. اعضای حزب از دوم تا هشتم مارس به صورت آن-لاین به نامزد مورد نظر خود رأی می دهند. نام رهبر منتخب نوین نیز، در دهم مارس اعلام می شود.
کناره گیری از رقابت به نفع کرولین مالرونی
راد فیلیپس نام بسیار آشنای حزب گفته، که (دیگر) در پی کسب سمت رهبری نیست. همچنین از همه هوادارانش و کسانی که مصرانه خواستار نامزدی وی بوده اند، خواسته از خانم مالرونی پشتیبانی کنند. او در بیانیه ای که در این مورد منتشر کرده، از جمله آورده: اینک انتخاب رهبری که بتواند حزب را متحد کند و کتلین وین را شکست دهد، مهم تر است. مشتاقانه منتظرم از نزدیک با او همکاری کنم، تا این دستاوردها کسب شوند.
دنیا به کام لیبرال های استان
خانم وین پس از موضعگیری اش در پی کناره گیری پتریک بران که در یادداشت دو هفته پیش از نظر خوانندگان گرامی گذشت، دومین واکنش رسمی خود را در سوم فوریه نشان داد. او مصرانه از مخاطبان و پشتیبانانش خواست نه بر رقبای نامطمئن، که بر اصولی که برایشان مبارزه می کنند، تمرکز نمایند. زیرا مهم نیست، محافظه کاران چه کسی را به رهبری برگزینند. چون اهداف دولت لیبرال ثابت باقی می مانند. بااینهمه بدون نام بردن از پتریک بران افزود: دلم شکسته که ما به عنوان یک جامعه (حتی) در سال 2018 با چنین رفتارهای زننده و غیرقابل پذیرشی روبرو هستیم،… شما اینک می دانید، ما به عنوان یک حزب ماده قانونی جدیدی در مورد آزار (جنسی) تدوین کرده ایم. ما می خواهیم، رهبر راهی جهت ایجاد محل کارهای امن باشیم.
کتلین وین برخی از دستاوردهای دولت خود از جمله افزایش حداقل دستمزد، توسعه فراگیر داروی رایگان برای افراد تا 25 سال، و تحصیلات دانشگاهی رایگان برای دانشجویان خانواده های کم درآمد را، برشمرد.
از دیگر سو خانم وین در گفتارهای اخیرش بارها و بارها تکرار نموده که دولتش برای مردم مبارزه کرده و خواهد کرد. اما مایکل بالاگتس مدیر مبارزات انتخاباتی حزب دمکرات نوی استان گفت، دولت لیبرال 15 سال فرصت داشته که برای مردم مبارزه کند، ولی موفق نبوده است.
لیسا مک لئود نماینده محافظه کار پیشروی مجلس انتاریو نیز، با صدور بیانیه ای در واکنش به اینگونه اظهارات کتلین وین خاطرنشان کرد: وین گفته انتخابات پیش رو در واقع مبارزه است، و من دقیقا می دانم او برای چه کسانی مبارزه می کند، و کرده است. برای مدیران اجرایی میلیونر اداره برق، شرکت های اهداکننده (پول)، و خودی های لیبرال!
خانم مالرونی هم از جمله در مورد افزایش حداقل دستمزدها از سوی دولت استان گفت: آنها در کل دوره زمامداری شان فرصت داشتند، دست به چنین اقدامی بزنند. بنابراین از دید مردم پوشیده نمی ماند، که تصمیم گرفتند شش ماه پیش از انتخابات این کار را انجام دهند.
باید دانست این انتقاد کرولین مالرونی حتی واردتر و فراگیرتر از آن است، که به نظر می رسد. چراکه براساس اعداد و ارقام منتشره از سوی اداره آمار کانادا، به موازات افزایش حداقل دستمزدها در استان به 14 دلار در ساعت، در ماه ژانویه در حالی که تنها 8 هزار و 500 فرصت کاری تمام وقت در انتاریو به وجود آمد، 59 هزار فرصت شغلی نیمه وقت از بین رفت. البته برخی از کارشناسان بر این باورند که هنوز زود است، در مورد رابطه این دو مقوله کاملا مطمئن بود. اما گروهی دیگر به چنین رابطه ای اطمینان دارند.
برهه سخت و سرنوشت ساز برای محافظه کاران
به هر حال هر کسی که به سمت رهبر نوین حزب مذکور برگزیده شود، کمتر از سه ماه فرصت خواهد داشت که آن را یکپارچه، و با خانم وین رقابت کند.
از دیگر سو گرچه آقایان بران و دیکسترا اتهامات وارده را رد می کنند و این اتهامات هنوز در هیچ دادگاهی به اثبات نرسیده اند، اما به هرحال بر افکار عمومی و وجهه حزب شان تاثیر منفی داشته اند.
دیگر ضربه سخت اینکه چندین روز پیش اخباری مبنی بر هک شدن بانک اطلاعات حزب به گوش رسید، که شامل نام، نام خانوادگی، شماره تلفن و سایر اطلاعات شخصی بیش از یک میلیون انتاریویی واجد شرایط رأی دهی، و همچنین پشتیبانان، کمک کنندگان مالی و داوطلبان اردوگاه های مبارزات انتخاباتی حزب، می باشد. البته محافظه کاران اعلام کردند، در این میان هیچ اطلاعاتی به سرقت نرفته است. همچنین قول دادند، ضریب ایمنی سیستم خود را محکم تر کنند.
چکیده اینکه کناره گیری دو بلندپایه نامبرده و برخی از دیگر موارد تضعیف کننده محافظه کاران، در بدترین زمان ممکن صورت گرفت. زیرا با توجه به کاهش شدید محبوبیت دولت لیبرال انتاریو به ویژه شخص نخست وزیر وین، اگر رسوایی های جنسی مورد اشاره به وجود نمی آمدند، امکان پیروزی محافظه کاران استان بسیار زیاد بود. البته این واقعیت هم همچنان وجود دارد که مردم گاهی به هر دلیل، به کسانی رأی می دهند که انتظار نمی رود.