در بهمن ماه ۱۴٠۱، زمانی که فیلم «پرونده باز است» در جشنوارۀ فجر به نمایش درآمد،علی قائم مقامی تهیه‌کنندۀ فیلم گفته بود: «فیلمنامۀ این فیلم بار‌ها توسط مرکز رسانه‌ای قوۀ قضاییه خوانده و بررسی شده و به هیچ وجه ایرادات حقوقی و کیفری ندارد... باید بگویم که تایید نهایی قوه قضاییه را داریم.»
کیومرث پوراحمد خود در آن جشنواره شرکت نکرد و با اشاره به شرایط بحرانی کشور و موج اعتراضات مردم نوشت که «در این سال خونبار و دردناک» و «با اين همه داغى كه بر دل داريم»، دیگر شرکت در جشن و جشنواره برایش چندان مهم نیست. او نوشت: «چندسالی است که جشنواره فجر دیگر جشن سینمای ایران نیست، بلکه جشن دو سه ارگان خاص است» که دیگر برای او «هيچ ارزش و اهمیتی» ندارد.
پوراحمد در عین حال تأکید کرده بود که «مالک فیلم، تهیه‌کننده است و مثل همه جاى دنيا فقط او مى‌تواند درخواست حضور یا عدم حضور در جشنواره را داشته باشد.»
حدود دو ماه و نیم بعد از این پیام، خبر خودکشی کیومرث پوراحمد در رسانه‌های فارسی‌زبان منتشر شد.
داستان فیلم «پرونده باز است» که ظاهراً از رویدادهای واقعی اقتباس شده، وضعیت نوجوان پانزده ساله‌ای را تصویر می‌کند که ناخواسته فردی را کشته و منتظر رسیدگی قضایی است. صحنه‌های زیادی از فیلم در زندان قزل حصار و کانون اصلاح و تربیت فیلمبرداری شده است.
علی قائم مقامی تأکید کرده است که فیلم در بخش خصوصی و با سرمایه‌گذاری شخص وی تهیه شده و «هیچ سازمانی در تهیه آن دخیل» نبوده. او افزوده است: «تنها کاری که قوه قضاییه کرد، امکاناتی مانند در اختیار گذاشتن زندان برای فیلمبرداری بود.»
نزدیک به بیست سال قبل از اکران گرفتن «پرونده باز است»، اصغر فرهادی بخش‌های اصلی فیلم «شهر زیبا» را در کانون اصلاح و تربیت ساخته بود. فیلم فرهادی نیز داستان پسر هجده ساله‌ای را حکایت می‌کند که در نوجوانی مرتکب قتل شده و ناچار است برای نجات از مجازات اعدام، رضایت «ولی دمّ» را به دست آورد.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید