میلان کوندرا، نویسنده اهل چک بود که در سال ۱۹۸۱ و در زمان ریاست جمهوری فرانسوا میتران تابعیت فرانسوی گرفت.
ژاک لانگ وزیر فرهنگ فرانسه در زمان میتران روز چهارشنبه در واکنش به خبر درگذشت کوندرا، با ابراز «اندوهی عظیم»، او را «دوست بزرگ» توصیف کرد.
(1/9) La disparition de #MilanKundera m’emplit d’un immense chagrin. C’était un grand ami pour qui j’avais une admiration sans bornes. Avec le Président François Mitterrand, nous avions décidé de donner une terre d’exil à celui qui fut, un temps, apatride. pic.twitter.com/oIU8qiPSTF
میلان کوندرا روز اول آوریل ۱۹۲۹ در برنو، واقع در جمهوری چک کنونی به دنیا آمد، اما از سال ۱۹۷۵ به فرانسه تبعید شد.
او پس از نوشتن رمان «جاودانگی» به زبان چکی در دهه ۱۹۹۰ میلادی، بقیه آثار خود را مستقیما به زبان فرانسه نوشت.
او در سال ۱۹۵۰ برای نخستین‌بار از حزب کمونیست چکسلواکی اخراج شد و تا سال ۱۹۵۶ اجازهٔ پیوستن دوبار به حزب را پیدا نکرد.
میلان کوندرا شاعر هم بود و در سال ۱۹۶۰ گزیده اشعار گیوم آپولینر و تحلیلی از آن‌ها را چاپ کرد.
او همچنین در کشورش به آموزش ادبیات در دانشگاه پرداخت. اما پس از شکست جنبش موسوم به بهار پراگ در سال ۱۹۶۸ نامش در فهرست سیاه قرار گرفته و انتشار کتاب‌هایش و عرضه آن‌ها در کتابخانه‌ها ممنوع شد. یک سال پس از آن از دانشکده سینما هم اخراج شد.
در سال ۱۹۷۵ کوندرا به همراه همسرش ورا به دعوت دانشگاه رن۲ به فرانسه نقل مکان کرد و در آن‌جا کتاب خنده و فراموشی را نوشت.
کتاب‌های میلان کوندرا در سراسر جهان ترجمه و خوانده شد و خودش چند بار نامزد دریافت جایزه نوبل هم شد.
«سبکی تحمل‌ناپذیر هستی» شناخته‌ترین اثر اوست که سال ۱۹۸۴ منتشر شد و ۴ سال بعد از روی آن فیلمی به همین نام به کارگردانی فیلیپ کافمن و با بازی ژولیت بینوش ساخته شد.
هویت، جاودانگی، جهالت، جشن بی‌معنایی، هنر رمان و پرده از دیگر عناوین آثار اوست.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید