کانادایی‌ها چگونه همزمان با تداوم تورم به کاهش هزینه و پس‌انداز روی می‌آورند؟
سال گذشته برای کانادایی‌ها از لحاظ مالی سال آسانی نبوده است.
نرخ بالای تورم در چند دهه گذشته و افزایش نرخ‌های بهره باعث شده است که بسیاری به عادات خرج کردن خود نگاه دقیق‌تری بیاندازند و تصمیمات سختی بگیرند.
بانک مرکزی کانادا نرخ بهره اصلی خود را برای هفتمین بار متوالی افزایش داد و آن را به ۴.۲۵ رساند که از ژانویه ۲۰۰۸ بالاترین میزان ممکن بوده است.
این چرخه افزایش تهاجمی نرخ بهره که توسط بانک مرکزی در ماه مارس آغاز شد، واکنشی به نرخ تورم شدید کاناداست.
نرخ تورم سالانه پس از رسیدن به بالاترین میزان ۸.۱ درصدی خود در ماه جولای، در ماه اکتبر دچار کاهش ۶.۹ درصدی شد که هنوز هم از نرخ دو درصدی مورد نظر بانک کانادا بسیار بالاتر است.
این روند اقتصادی همه چیز از قیمت بنزین گرفته تا مواد غذایی و پرداخت هزینه وام مسکن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
مردم سراسر کانادا نیز برای کاهش هزینه ها در حال فداکاری هستند و می‌خواهند سبک زندگی خود را تغییر دهند.
کالین دنیز، کشتی‌گیر سابق المپیک و پارتنرش، لوپیتا گودینز، مبارز هنرهای رزمی می‌گویند که پرداخت هشت درصد سود وام مسکن آپارتمان جدیدشان یک سیلی واقعی به صورتشان است.
این زوج تنها چند هفته پیش پس از ماه‌ها جست و جوی استرس‌زا که با افزایش تورم و نرخ بهره همراه شد، برای خرید اولین خانه مشترکشان منابع مالی خود را شریک شدند.
آن‌ها در تاریخ ۲۸ نوامبر در یک آپارتمان نوساز در برنابی بریتیش کلمبیا یک واحد یک خوابه خریدند.
به گفته‌ی دینز پیشنهاد این زوج برای خرید آپارتمان در پایان ماه جولای پذیرفته شد و اولین مشاور املاک به آن‌ها گفته بود که ممکن است سود ۴.۵ درصدی بپردازند.
این بازیکن ۴۸ ساله در سال ۱۹۹۶ به نمایندگی از کانادا به المپیک کشتی رفت و اکنون در صنعت سینما مشغول به فعالیت است و گودینز هم در مسابقات UFC شرکت می‌کند.
دینز گفت که هر دوی آن‌ها «پول خوبی» در می‌آورند و برای خرید این آپارتمان ۲۵۰ هزار دلاری حداقل ۲۰۰ هزار دلار کنار گذاشته بودند و فکر می‌کردند که در کوتاه مدت می‌توانند از لحاظ مالی به ثبات برسند. اما در نهایت این پروسه برای آن‌ها به قیمت سه ماه و دو مشاور وام مسکن تمام شد که با افزایش نرخ بهره نیز مصادف بود.
آن‌ها پس از دو ماه عدم موفقیت مشاور خود را تغییر دادند و در نهایت از طریق یک وام‌دهنده غیر بانکی با ۷.۹۹ درصد سود، وام مسکن خود را به ثبت رساندند. به گفته‌ی دینز درآمد گودینز از مبارزه ثابت نیست و ممکن است برای برخی از وام‌دهندگان باعث ایجاد مشکل شود.
او گفت: «با تمام استرس و دردسری که برای گرفتن وام مسکن کشیدیم، حاضریم هر قراردادی را امضا کنیم.»
این زوج پس از گذشت ۹۰ روز حق جست‌وجوی وام با نرخ بهره پایین‌تر را دارند.
دینز اعلام کرد که با توجه به درآمد و پیش پرداخت قابل توجهی که داشتند، سخت بودن روند تامین مالی آپارتمان برایشان قابل توجیه و منطقی نیست.
«اگر ما الان برای گرفتن وام ۳۰۰ هزار دلاری مشکل داریم، پس بقیه در چه وضعیتی هستند؟»
قیمت نان این روزها برای جف لو، ساکن اتاوا به هیچ وجه قابل توجیه نیست. به همین دلیل، او لوازم پخت نان خود را به آشپزخانه آورده است.
او گفت: «بجای اینکه بابت هر نان ۵ دلار بدهم، خودم آن را درست می‌کنم.»
لو گفت که قیمت سه نانی که می‌پزد با قیمت یک نان در فروشگاه مواد غذایی یکسان است.
نرخ تورم بالای چند دهه اخیر در مواد غذایی، لو و همسرش را وادار کرده تا به دنبال راهی برای کاهش هزینه های مواد غذایی خود بگردند.
«از پخت نان گرفته تا خرید گوشت ارزان‌تر، هر کاری می‌توانیم می‌کنیم تا به کاهش هزینه ها کمک کنم. سعی نمی‌کنیم هزینه‌های مواد غذایی را نصف کنیم، بلکه در تلاشیم تا تمام خرج‌های اضافه را کم کنیم.»
قیمت مواد غذایی با سریع‌ترین سرعت ممکن در چند دهه اخیر در حال افزایش بوده است. هزینه مواد غذایی در ماه اکتبر به نسبت میزان ۱۱.۴ درصدی خود در سال گذشته، دچار کاهش خفیفی شد و به ۱۱ درصد رسید.
مطابق با نسخه سیزدهم گزارش منتشر شده در روز دوشنبه مبنی بر قیمت مواد غذایی در کانادا، انتظار می‌رود که هزینه کل مواد غذایی برای یک خانواده چهار نفره در سال ۲۰۲۳، ۱۰۶۵ دلار بیشتر از سال گذشته باشد.
لو در این میان بیشتر به فروشگاه‌ها سر خواهد زد و به دنبال راه‌هایی برای پس‌انداز و کنترل بودجه‌اش خواهد بود.
وی گفت: «هیچ راهی برا حل هیچ کدام از اینها وجود ندارد و این پس‌اندازها هم برای ما بردها کوچک حساب می‌شوند.»
سارا جوردین معمولا برای تعطیلات به کشور دومینیکن باز می‌گشت.
اما این دانشجوی بین المللی در چهار سال گذشته‌ای که در مونترال زندگی می‌کرده است به قدری با هزینه‌های زیاد مواجه شده که توجیه کردن خرج سفر برایش غیرممکن است.
به گفته‌ی جوردین، قیمت بلیط رفت و برگشت هواپیما در ماه گذشته ۵۰۰ دلار بوده اما به طرز وحشتناکی به ۱۲۰۰ دلار رسیده است.
به طور کلی توصیه می‌شود که بلیط پروازهای خارجی از کانادا را دو ماه قبل از پرواز خریداری کنید، اما جوردین می‌گوید که دو ماه قبل از سفرش هم همچنان با قیمت‌های سرسام‌آوری مواجه است.
وی گفت: «با توجه با اینکه جمهوری دومینیکن یک مکان بسیار توریستی است، شما همیشه می‌توانید بلیط زیر ۱۰۰۰ دلار پیدا کنید.»
او همچنین اعلام کرد که بنظرش تعدادی از دانشجوهای بین‌المللی دیگر نیز به دلیل گرانی بلیط هواپیما و افزایش هزینه زندگی در این فصل از تعطیلات به خانه نخواهند رفت.
وی بیان کرد: «بسیاری از دانشجویان بین‌المللی باید هزینه‌های روزانه دیگر خود را هم در نظر بگیرند. سفر در این بازه زمانی یک کار لوکس به شمار می‌رود.»
جوردین به جای جشن گرفتن تعطیلات در خارج از کشور، امسال در مونترال می‌ماند و با دوستان و اعضای دور خانوادهاش جشن می‌گیرد.
او قصد دارد تا برنامه سفر خود را برای زمانی غیر از زمان اوج تعطیلات بگذارد.
میشا سوبرامانیام آرزو می‌کند که کاش می‌توانست عشق پسر نه ساله‌اش به موزه و گالری‌های هنری را بیشتر کند.
این طراح گرافیک ساکن تورنتو می‌گوید که برای صرفه جویی در و کاهش هزینه ها، خانوادهاش در موزه سلطنتی انتاریو عضویت سالانه دارند. اما نمی‌توانند به گزینه دیگری برای بازدید فکر کنند. شاید سال آینده بتوانند عضوی گالری هنری انتاریو را دریافت کنند. آن‌ها سال گذشته در آکواریم ریپلی کانادا عضو بودند.
«ما نمی‌توانیم به صورت یکجا عضو همه‌ی این موزه‌ها باشیم. پسرم مدام از من می‌خواهد که به آکواریوم برگردیم و من می‌گویم که نمی‌شود. حق عضویتمان را پرداخت نکرده‌ایم و عضویتمان به پایان رسیده است. پس بیخیال ماهی‌ها شو.»
برای این خانواده چهار نفری که در فوریه ۲۰۲۰ از بریزبن استرالیا به تورنتو نقل مکان کردند. لباس و مواد غذایی نیز جایگاه کوچکتری از بودجه را به خود اختصاص داده است.
سوبرامانیام گفت که اوایل مهاجرتشان تورنتو از بریزبن گران‌تر بوده و هزینه‌ها در سال گذشته هم بیشتر شده و مخارج محصولات لبنی ضربه شدیدی به خانوادهاش که عمدتا گیاه‌خوار هستند وارد کرده است.
او گفت:
«خرید یک جعبه ماست برای ما پنج دلار هزینه دارد، به همین دلیل الان خودم یک سطل بزرگ درست می‌کنم. ما با این واقعیت که اینجا همه چیز، از لباس بچه گرفته تا چیزهای دیگر گران است، کنار آمده‌ایم. ما قطعا در حال حاضر کمتر خرید می‌کنیم. من یادم نمی‌آید که این فصل چیزی برای خودم خریده باشم. تصمیم گرفتم که فقط روی بچه‌ها و چیزهایی که نیاز دارند تمرکز کنم.»
او کلاس‌های شنا، اسکیت و فلوت را برای کودک نه ساله‌اش ادامه می‌دهد زیرا می‌ترسد که در غیر این صورت فرصت را از دست بدهد.
با این حال سوبرامانیام گفت که امسال برای خودش جشن تولد نگرفته است، پسر کوچکش تا زمانی که جایی را با هزینه ۱۰ دلار پیدا کند به مهدکودک نمی‌رود و سفر خانوادهاش به زادگاه او در هند از زمستان به بهار موکول شده است.
زمانی که کریگ فیشر پس از یک دهه زندگی در وینیپگ در آگوست ۲۰۲۱ به مونترال آمد خیلی مشتاق بود که هر از گاهی به دیدار خانوادهاش در لندن انتاریو برود.
او در ابتدا انتظار داشت که ماهی یکبار با خانوادهاش دیدار کند. اما اکنون که تورم باعث افزایش سرسام‌آور هزینه‌های حمل و نقل شده است، کمتر به سفر می‌رود.
این مرد ۳۱ ساله در حین توقف بین دو شهر در ایستگاه یونیون تورنتو می‌گوید:
«من تورم را عامل بزرگی می‌دانم که بر سفر کردن و دیدار من با خانواده‌ام تاثیر گذاشته است.»
او در چند سفر اول با هواپیما می‌رفت. در ابتدا می‌توانست از بلیط‌های یک طرفه ارزان بین مونترال و تورنتو که گاهی ۷۰ دلار بود استفاده کند. اما با شروع تورم اقتصادی و رفع محدودیت‌های سفر، این نرخ‌های ارزان قیمت کم شد.
سفرهای هوایی با جهش ۱۸.۵ درصدی در ماه اکتبر در مقایسه با سال قبل، چشمگیرترین افزایش تورم مربوط به حمل و نقل سالانه را به ثبت رسانده است.
فیشر گفت زمانی که سفر هوایی دیگر امکان پذیر به نظر نمی‌رسد ترجیح داد تا مقصدش رانندگی کند. اما پس از افزایش ۱۷.۸ درصدی قیمت بنزین در اکتبر ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ از این تصمیم هم منصرف شد.
در نهایت او تصمیم گرفت در اوایل سال ۲۰۲۲ با اتوبوس سفر کند. به گفته‌ی وی هزینه‌ها از آن زمان نسبتا ثابت باقی مانده است. اما این روزها متوجه افزایش تعداد مسافران شده است.
وی گفت: «فکر می‌کنم این افراد هم همان کار من را انجام می‌دهند و سعی می‌کنند هم پس‌انداز کنند و هم خود را به جایی که می‌خواهند برسانند.»
منبع: گلوبال نیوز