همشهری آنلاین - سیدسروش طباطبایی‌پور: دراوقع جنگ را متوقف می‌کردند؛ اما برای اینکه خودشان و همگان بدانند این صلح، موقتی است و تا این ماه‌ها در گذرند، باز دوباره جنگ آغاز خواهد شد، پرچمی سرخ بر خیمه رئیس دو قبیله برمی‌افراشتند.
و حالا سال‌هاست پس از قیام عاشورای حسینی در سال ۶۱هجری، بیرقی سرخ بر بالای گنبد حسین(ع) به اهتزاز درآمده است؛ پرچمی سرخ با این مفهوم که صدای عدالت‌خواهی و حق‌طلبی هنوز که هنوزه پابرجاست؛ با این مفهوم که کاروان حسین(ع) نه‌تنها در محرم، بلکه در همه این روزها، ماه‌ها و سال‌ها در حال حرکت است و فریاد امام(ع) و یارانش همواره به گوش می‌رسد که با صدای بلند می‌گویند: «هل من ناصر ینصرنی؟» آیا کسی هست که در راه حق و حقیقت، مرا یاری کند؟
و شاید در این ایام، فلسفه تشکیل هیئت مذهبی و برپا شدن شور حسینی همین است؛ یادآوری اینکه ما حالا و در لحظه اکنون، آیا سپاه حسین(ع) را برای ادامه زندگی انتخاب می‌کنیم یا سپاه یزید را؟ آیا این کشتی ساده و صمیمی حسین(ع) است که حیات‌بخش است و زندگی‌ساز یا زورق پرزرق و برق یزید؟
یکی از این هیئت‌های مذهبی که سال‌هاست در یکی از محله‌ای قدیمی تهران برپا شده، هیئت حسینیه هدایت است؛ جایی که از سال ۱۳۵۸و به همت متدینان و خیران در زمینی به وسعت ۲۲۰۰مترمربع برپا شد و علاوه بر برپایی مجلس عزای حسین(ع)، اهدافی چون فعالیت‌های دینی، تشکیل جلسات مذهبی، نشر فرهنگ اهل‌بیت(ع) و چاپ و توزیع کتب اسلامی را هم دنبال می‌کند.
حاج‌شیخ حسین انصاریان، یکی از وعاظ خوشنام و مشهور تهران نیز ازجمله بانیان این حسینیه است. حسینیه هدایت در میدان قیام، خیابان ری، کوچه رقیب‌دوست قرار دارد. برخی سخنان این روضه‌خوان قدیمی دستگاه حضرت سیدالشهدا(ع) را در حسینیه هدایت از نظر می‌گذرانیم.
شیعه صله رحم دارد، شیعه قهر ندارد، تلخی ندارد، شیعه سنگ‌اندازی نمی‌کند، چوب لای چرخ کسی نمی‌گذارد، شیعه نان کسی را نمی‌برد.
همیشه باید منتظر (مرگ) بود، باید هر لحظه پرونده‌ات پاک باشد که اگر ملک‌الموت گفت می‌خواهم تو را ببرم، با خنده بگویی ببر! حتی در نوجوانی! شیعه باید وصیتش زیر متکایش باشد.
وقتی شیعه گناه هم می‌کند، او را رد نمی‌کنند. امام صادق(ع) می‌فرمایند یکی از کسانی که برای گناه شما در عالم ملکوت استغفار می‌کند، حسین(ع) ماست. در کتاب کامل‌الزیارات روایت شده امام‌حسین(ع) علاوه بر اینکه خودش برای شیعیانش استغفار می‌کند، از جدش، پدر، مادر و برادرش هم برای شما طلب آمرزش می‌کند.
به خدا قسم که بین عقل، قلب، روح و جان ما و عقل، قلب، روح و جان اهل‌بیت(ع)، ارتباط برقرار کرده‌اند. گاهی رخ داده که با دستگاه امام حسین(ع) قهر کنید و بروید، اما به‌خاطر همین ارتباط دوباره باز خواهید گشت.
می‌گویند وقتی هر شب جمعه، روح پاک حضرت زهرا(س) همراه با دیگر ائمه و اولیا به کربلا می‌آید، اگر بگوید که حسین(ع) من چه شد؟ فرشتگان جرئت می‌کنند پرده را کنار بزنند و گودال قتلگاه را به او نشان بدهند؟ اگر چشم زهرا بیفتد به خاک / ببیند جگرگوشه‌اش چاک‌چاک...
خداوند وقتی مؤمنین را خلق می‌کرد، محبت حسین(ع) را که مانند سری از اسرار الهی است، در قلب آنها قرار داد؛ یعنی قلب مؤمنین معدن است؛ معدنی الهی که در آن گوهری بی‌نظیر مثل عشق به اباعبدالله(ع) است. خاک دل آن روز که می‌بیختند / شبنمی از عشق در آن ریختند
دهه عاشورا را با دعا برای شهدای این ایام، به‌خصوص سردارانی که مظلومانه به شهادت رسیدند، آغاز می‌کنیم و دعا برای ملتی که به آیه «وتعاونوا علی البر و التقوی» عمل کردند؛ ملتی که در مسائل اخیر، صبر از خود نشان دادند.
مگر آغوش حسین(ع) عرش خدا نیست؟ پس ای جوانان، کجا غیر از اینجا می‌خواهید بروید؟ ای جوان‌ها! اگر بروید، دوباره امام، غریب خواهد شد! شما حسین(ع) را به غربت نکشید!
روزی به خانه علامه جعفری دعوت شدم تا برای استادان دانشگاه روضه بخوانم. از ترس اینکه آنها برای حسین(ع) گریه نکنند، بعد از سخنرانی روضه نخواندم و خواستم منبر را ترک کنم که علامه، با شتاب سمت من آمدند و گفتند: روضه بخوان! سخنرانی بدون روضه برای حسین(ع) ابتر است!