همشهری آنلاین – حامد فوقانی: در این پروژه، وستینگهاوس از دو پلتفرم اختصاصی خود با نام‌های HiVE و Bertha استفاده می‌کند. این ابزارها با اتصال به مدل‌های هوش مصنوعی گوگل مانند Gemini 1.5 Pro و پلتفرم Vertex AI، فرآیند طراحی، شبیه‌سازی و تولید بسته‌های کاری برای رآکتورهای مدولار را به‌صورت خودکار انجام می‌دهند.
این سیستم‌ها قادرند صدها هزار پارامتر فنی، ایمنی، و محیطی را در زمان واقعی تحلیل کرده و بهترین طرح ممکن را ارائه دهند. به‌گفته مدیران پروژه، استفاده از هوش مصنوعی می‌تواند زمان طراحی رآکتور را تا 40درصد کاهش دهد و هزینه‌ها را به‌طور چشمگیری پایین بیاورد.
اهمیت این تحول برای ایران و کشورهای در حال توسعه
ایران به‌عنوان کشوری با زیرساخت‌های علمی و صنعتی در حوزه انرژی هسته‌ای، می‌تواند از این تحول جهانی بهره‌مند شود. استفاده از هوش مصنوعی در طراحی رآکتورهای کوچک و مدولار، راهی برای کاهش وابستگی به فناوری‌های پیچیده غربی و افزایش سرعت توسعه نیروگاه‌های امن و اقتصادی است.
این فناوری همچنین می‌تواند در حوزه‌هایی مانند:
کاربرد داشته باشد؛ حوزه‌هایی که در مراکز تحقیقاتی ایران نیز مورد توجه هستند.
گوگل چگونه وارد صنعت انرژی شد؟
ورود گوگل به صنعت انرژی هسته‌ای شاید در نگاه اول غیرمنتظره باشد، اما با توسعه مدل‌های پیشرفته هوش مصنوعی مانند جمینای، این شرکت توانسته است ابزارهایی ارائه دهد که در صنایع پیچیده مانند انرژی، هوافضا، و داروسازی کاربرد دارند.
پلتفرم‌های گوگل کلاد اکنون قادرند داده‌های مهندسی را با دقت بالا پردازش کرده و راه‌حل‌هایی ارائه دهند که پیش‌تر تنها با سال‌ها تجربه انسانی ممکن بود.
آینده‌ای هوشمند برای انرژی پاک
هدف نهایی این همکاری، ایجاد یک مدل «قابل تکرار» برای ساخت رآکتورهای هسته‌ای است؛ مدلی که بتوان آن را در کشورهای مختلف با شرایط متفاوت پیاده‌سازی کرد. این رویکرد می‌تواند به‌ویژه برای کشورهای در حال توسعه، فرصتی طلایی برای دستیابی به انرژی پاک و پایدار فراهم کند.
ایده هسته‌ای عصر اتم که هرگز محقق نشدند