به گزارش همشهری آنلاین فاطمه بردی‌زاده فقط ۲۱ سال داشت که با همراهی برادرش ۷ جوجه شترمرغ خرید و حالا با داشتن ۶۰ شترمرغ در مزرعه‌اش و اشتغال‌زایی برای ۱۸ نفر به بانوی کارآفرین روستا تبدیل شده است و تجربه‌اش را در اختیار دیگران می‌گذارد.
روزی که پیشنهاد پرورش شترمرغ مطرح شد، فاطمه بردی‌زاده شک نداشت که این کار برای او شدنی است.او به همشهری می‌گوید: «پیشنهاد برادرم بود. خودش کمی تردید داشت ولی من شک نداشتم که می‌توانم.» هنوز هم به دلیل همین علاقه از پس کار سخت پرورش شترمرغ برمی‌آید. آغاز کار برای فاطمه با ۷ جوجه شترمرغ و ۱۰ میلیون تومان سرمایه بود و اطلاعات زیادی هم درباره پرورش و نگهداری آنان نداشت. شب تا صبح بیدار می‌ماند و کتاب‌های آموزش نگهداری و پرروش شترمرغ را می‌خواند. فاطمه بردی‌زاده ادامه می‌دهد: «جوجه‌ها که بدون تلفات بزرگ شدند، نفس راحتی کشیدم. مطالعات و تلاش‌هایم به نتیجه رسید.» شترمرغ از دمای منفی ۳۰ تا بالای ۵۰ درجه را دوام می‌آورد و شترمرغ‌های مزرعه بردی‌زاده نیز خودشان را با آب و هوای بهبهان وفق دادند.
شترمرغ بزرگترین پرنده دنیاست که به دلیل ارائه محصولاتی مثل تخم خوراکی، تخم نطفه‌دار، گوشت، پر و چرم مورد توجه بسیاری از پرورش دهندگان طیور قرار گرفته است و به آن لقب صنعت تولیدی و تجاری داده‌اند. پرورش شترمرغ کاری دیربازده است و اگر پرورش‌دهنده در زمینه کشتار یا فرآوری محصولات هم وارد شود، سود بهتری دارد. کاری که فاطمه بردی‌زاده در مزرعه پررش شترمرغ انجام داده‌است. او می‌گوید: «مشتریان گوشت شترمرغ بیشتر هستند و بازار بهتری دارد. اما تخم شترمرغ و روغن شترمرغ هم دو محصول جانبی است که در این کسب و کار رونق دارد.» هر شترمرغ ماده بالغ، در فصل تولید مثل بین ۳۰ تا ۵۰ تخم تولید می‌کند. برخی از این تخم‌ها بدون نطفه است و برای تزئین فروخته می‌شود. بردی‌زاده می‌گوید: «افرادی هستند که روی تخم شترمرغ تزئینات هنری انجام می‌دهند و برای دکور استفاده می‌کنند.»
فاطمه بردی‌زاده می‌گوید که برای بسیاری از افراد روستا درباره راه و رسم پرورش شترمرغ مشاوره و راهنمایی داده، اما چون کار سختی است افراد تمایلی نشان نمی‌دهند. بارها هم برای شروع چند جوجه شترمرغ به آنان داده، اما بازگردانده‌اند. او می‌گوید: «سال اول که فقط به مراقبت از جوجه‌ها می‌گذرد. تهیه خوراک، مکمل‌ها، دارو، بهداشت، ساخت سالن و فضای باز و نیروی انسانی همه این موارد هم هزینه‌بر است و باید صبوری کرد.» بردی‌زاده سخت‌ترین قسمت کار را تهیه خوراک و داروی شترمرغ‌ها می‌داند و می‌گوید: «بیشترین هزینه برای خرید گندم، جو و یونجه برای خوراک و داروها می‌رود. هزینه که مدیریت شود و بازار فروش داشته باشید، به نظر من هم یکی از پایدارترین و کم‌رقابت‌ترین فعالیت‌های دامپروری است.» بردی‌زاده آرزوی خودش در این مسیر را نیز این‌طور می‌گوید: «آرزو دارم زمینی بزرگ‌تر داشته‌باشم و بتوانم از بانوان روستا دعوت کنم تا ادامه مسیر را با هم برویم. موفقیت برای من زمانی اتفاق افتاد که با علاقه کار تازه‌ای را شروع کردم و نا امید نشدم.»