تورنتو- طبق داده های سرشماری که در اختیار Global News قرار گرفته است، طی 3 دهه گذشته، بیش از 46 هزار مهاجر ثروتمند از طریق برنامه مهاجر سرمایه گذار به کبک یا Quebec Immigrant Investor Program به بازارهای مسکن تورنتو و ونکوور راه یافتند.
این برنامه که در سال 1986 معرفی شد، به سرمایه گذاران خارجی با دارایی خالص حداقل 1.6 میلیون دلار، در ازای سرمایه گذاری 800 هزار دلار در استان کبک، اقامت دائم اعطا می کند. دولت پس از 5 سال پول آنها را پس می دهد.
شرط استفاده از این برنامه، اقامت در کبک است. اما داده های موجود نشان می دهد که اکثر این مهاجران از سایر شهرها و استان های کانادا سر در آورده اند. تا سال 2016، پنجاه و هفت هزار و 935 مهاجر سرمایه گذار که از طریق کبک به کشور وارد شده بودند، در کانادا اقامت داشتند. از این تعداد حدود 28 هزار نفر (48.3 درصد) در بریتیش کلمبیا و 22 هزار نفر (37.9 درصد) در انتاریو سکونت داشتند. در حالی که فقط 6 هزار و 50 مهاجر سرمایه گذار یا حدود 10.4 درصد، در کبک (اکثریت در مونترال) مستقر شده بودند.
نمودار زیر، محل استقرار مهاجران سرمایه گذار که از طریق کبک به کشور وارد شدند را در سال 2016 نشان می دهد.
همانطور که گفته شد، ونکوور پذیرای اکثر مهاجران سرمایه گذار بود. از 27 هزار و 80 مهاجر سرمایه گذار، 8 هزار و 590 نفر در شهر ونکوور، 6 هزار و 835 نفر در ریچموند و 3 هزار و 160 نفر در بارنابی مستقر شدند.
در انتاریو، از 19 هزار و 265 مهاجر سرمایه گذار، 8 هزار و 860 نفر در تورنتو، 3 هزار و 510 نفر در مارکام، 2 هزار و 355 نفر در ریچموندهیل و 2 هزار و 60 نفر در میسی ساگا ساکن شدند.
از آنجایی که این افراد، مقیم کانادا هستند، مشمول مالیات 15 درصد خریداران خارجی نیستند.
دولت کبک، از طریق این برنامه در واقع یک وام بدون بهره 5 ساله را از مهاجران سرمایه گذار دریافت می کند، اما با خروج آنها از کبک، استان های بریتیش کلمبیا و انتاریو، مجبور به تقبل بار هزینه های درمانی و هزینه خدمات اجتماعی این مهاجران می شوند.
اواسط سال های 1990، اکثر مهاجران سرمایه گذاری که از طریق برنامه کبک و یا برنامه کنسل شده Federal Immigrant Investor Program وارد کانادا می شدند، هنگ کنگی و تایوانی بودند. از سال 2007 تا 2011، اکثریت یعنی 86.8 درصد متقاضیان مهاجرت از طریق سرمایه گذاری را اتباع آسیایی، استرالیا و اقیانوسیه تشکیل می دادند. هم اکنون اکثر متقاضیان چینی هستند. بخش اعظم سرمایه های مهاجران سرمایه گذار در بخش املاک و مستغلات متمرکز شده است.
تا سال 2016، پانزده هزار و 285 خانوار مهاجر سرمایه گذار در بریتیش کلمبیا زندگی می کردند که همگی از طریق کبک به کشور وارد شده بودند. اگر هر خانوار 1 میلیون دلار با خود سرمایه آورده باشد، مجموع سرمایه وارد شده به کشور طی 3 دهه، به 15 میلیارد و 285 میلیون دلار بالغ می شود. اگر این مبلغ را در 30 سال تقسیم کنیم، به رقم سالانه 510 میلیون دلار می رسیم. این مبلغ هنگفت می تواند تاثیر عظیمی بر بازار مسکن شهرهای بزرگ داشته باشد.
بسیاری از مهاجران سرمایه گذار، درآمد پایین را اظهار می کنند، به همین دلیل علیرغم ثروت شان مالیات چندانی نمی پردازند. مطالعات Global News در سال 2016 نشان می دهد که مهاجران سرمایه گذار یا business class که 2 دهه در کانادا زندگی کرده اند، در سال 2013 کمترین مالیات بر درآمد را پرداخت کردند. جالب اینکه آنها درآمد خود را پایین تر از درآمد پناهجویان اظهار کردند. آنها به عنوان مقیم، مشمول دریافت مزایای اجتماعی و برخورداری از بیمه درمانی هستند. در حالی که هزینه ارائه این خدمات از طریق مالیات بر درآمد، تامین می شود. پایین بودن میزان مالیات پرداختی توسط مهاجران سرمایه گذار یکی از دلایل کنسل شدن برنامه Federal Immigrant Investor Program از سوی دولت بود.