روز سه‌شنبه ٢۶ مه/۶ خرداد، دومین نفتکش با پرچم ایران، به نام "فارست" (Forest)، به پالایشگاه "پاراگوانا" در ونزوئلا رسید. این خبر را وزیر نفت ونزوئلا، آقای طارق العيسمی که سوری-لبنانی تبار است، از طریق توئیتر اعلام کرد. پایگاه‌هایی که ترافیک دریایی را زیر نظر دارند، این خبر را تأیید کردند.
مجتمع پالایش "پاراگوانا" که یکی از بزرگ‌ترین پالایشگاه‌های جهان به شمار می‌آید، ظرفیت تبدیل و پالایش ٩۵٠هزار بشکه نفت در روز را دارد.
اولین نفتکشی که با پرچم ایران به ونزوئلا سوخت رساند، روز دوشنبۀ گذشته در ٢٠٠ کیلومتری کاراکاس پهلو گرفت. نفتکش سوم به نام "پتونیا" نیز هم اکنون وارد آب‌های ونزوئلا شده است. فعلا قرار است که مجموعاً ۵ کشتی ایرانی حدود ١٫۵ میلیون بشکه بنزین به ونزوئلا حمل کنند.
به گفتۀ وزیر نفت ونزوئلا، این کشتی‌ها همچنین حامل قطعات یدکی و تجهیزاتی است که "به ترمیم ظرفیت تولید و پالایش ونزوئلا کمک خواهد کرد.
بدین ترتیب دو کشوری که تحت شدیدترین فشارها و تحریم‌های آمریکا قرار دارند، در مقابل چشم واشنگتن با یکدیگر مبادلات نفتی برقرار کرده‌اند. گفته می‌شود که ایران به ازای نفت از ونزوئلا طلا می‌گیرد. به غیر از چند اعتراض کوچک، آمریکایی‌ها تاکنون علیه این مبادلات اقدامی نکرده‌اند.
به نوشتۀ روزنامۀ لوموند، اگرچه دونالد ترامپ در تحریم ونزوئلا و اعمال فشار بر این کشور نقش مهمی داشته، اما خرابی صنعت نفت این کشور را نمی‌توان به گردن آمریکا گذاشت.
ونزوئلا که صاحب بزرگ‌ترین ذخائر نفت جهان است، در حال حاضر فقط روزی ۶٠٠هزار بشکه تولید می‌کند.
لوموند می‌افزاید که فرسودگی و واماندگی صنعت نفت ونزوئلا چندان ارتباطی با نیکلاس مادورو، رئیس جمهوری فعلی هم ندارد. ریشۀ همۀ تباهی‌ها را باید در دوران رهبری هوگو چاوز جستجو کرد.
ژان میشل بزا، تحلیلگر روزنامۀ لوموند یادآوری می‌کند که در سال ٢٠٠٢، زمانی که ونزوئلا روزانه ٣ میلیون بشکه نفت استخراج می‌کرد، اعتصاب گسترده‌ای در صنایع نفت به راه افتاد. هوگو چاوز، رئیس جمهوری وقت، برای پایان دادن به اعتصاب، ناگهان هزاران کارگر و کارمند باتجربه و متخصص را اخراج کرد. پنج سال بعد، چاوز در ادامۀ سیاست "انقلابی و ضدامپریالیستی" خود، نفت را ملی اعلام کرد و قراردادهای موجود با شرکت‌های بزرگ نفتی (توتال، بریتیش پترولئوم، اکسون موبایل،...) را یکطرفه لغو کرد. بدین ترتیب نه تنها میزان تولید نفت، که پایه‌های صنایع پتروشیمی ونزوئلا متزلزل شد.
در سال ٢٠١٨، دونالد ترامپ تحریم ونزوئلا را تشدید کرد و در نتیجه شرکت ملی نفت ونزوئلا از معامله با دلار محروم شد.
لوموند نتیجه می‌گیرد که بلندپروازی‌های هوگو چاوز در راه "انقلاب سوسیالیستی" فقط به کمبود سرمایه‌گذاری در صنعت نفت، سیاست ولخرجی و البته فساد فراگیر انجامید.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید