مازیار لرستانی
(تغییرمسیر از شهره لرستانی)
مازیار لرستانی
نام در زمان تولد شهره صالحی لرستانی
زادهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۴۵ (۵۶ سال)
تهران، ایران
پیشه
بازیگرکارگردان
سال‌های فعالیت ۱۳۶۴–اکنون
مازیار لرستانی (نام تولد شهره صالحی لرستانی؛ زادهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۴۵) بازیگر و کارگردان اهل ایران است. وی در سال ۱۳۶۵ با بازی در فیلم اغر بخیر به کارگردانی مجید بهشتی وارد حرفه سینما و تلویزیون شد.
زندگی شخصی
مازیار لرستانی سال ۱۳۴۵ در تهران با نام شهره صالحی لرستانی متولد شد. وی فارغ‌التحصیل کارشناسی رشته کارگردانی تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران[نیازمند منبع] در سال ۱۳۶۹ و همچنین فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد رشته فیلمنامه‌نویسی سینما از مرکز اسلامی آموزش فیلمسازی مجتمع فیلمسازی باغ فردوس در سال ۱۳۷۳ بوده‌است.
تطبیق جنسیت
لرستانی، روز چهارشنبه ۲۲ تیر ماه ۱۴۰۱ از تطبیق جنسیت خود خبر داد و نام مازیار را برگزید.
زندگی هنری
بازی در تئاتر را از سال ۱۳۶۴ با نمایش‌های دانشجویی از جمله «آدم‌برفی»، «زیبایی بی‌اعتنا»، «من به باغ عرفان»، «آژاکس»، «پیشنهاد ازدواج» و «تبعیدی‌ها» تجربه کرد و تا ۱۳۶۹ ادامه داد. بازی در سینما را از سال ۱۳۷۰ با فیلم «نیاز» به کارگردانی علیرضا داوودنژاد آغاز کرد.
وی از سال ۱۳۶۶ تاکنون کارگردانی ۱۷ تئاتر حرفه‌ای در تئاترشهر از جمله «خسیس دهکده روگافورد»، «گالری»، «پرده‌برداری»، «عقاب»، «داش آکل»، «آنتیگون»، «متوری»، «بنگاه تئاترال»، «تلخ بازی قمر در عقرب»، «زندگی دوگانه» و «پیک‌نیک در میدان جنگ» را بر عهده داشته‌است؛ نمایش «سلطان مار» نوشتهٔ بهرام بیضایی، یکی از موفق‌ترین اجراهای تئاتر در دههٔ هفتاد از جمله کارهای اوست. همچنین کارگردانی نمایش تلویزیونی «در پوست شیر» نوشته شون اوکیسی، برای شبکه چهار را انجام داده‌است.
مجموعه تلویزیونی «هتل» به کارگردانی مرضیه برومند و فیلم سینمایی «مأموریت آقای شادی» و چندین تله‌فیلم دیگر از جمله آثاری است که او به عنوان نویسنده در آنان حضور داشته‌است. چندین فیلم کوتاه و تله‌فیلم از جمله کارهایی است که وی نویسندگی و کارگردانی کرده‌است.
شهره لرستانی با انتشار پستی در صفحه اینستاگرامش از تغییر جنسیت و تغییر نام خود خبر داد.
شهره لرستانی بازیگر سینما و تلویزیون با انتشار پستی در صفحه اینستاگرام خود از تغییر جنسیت و نام جدیدش خبر داد.
او با انتشار پستی در این‌باره نوشت: «من، آهنگ‌هایی هستم که در تنهایی خود گوش می‌دهم ...من تمام اشک‌هایی هستم که سراسر زندگی، در خفا ریخته‌ام... دردهایی که کشیده‌ام... من، تمام تجربه‌های تلخ و شیرین، تمام اتفاق‌های زندگی... آنان که فقط بر من رفته است، هستم... من...، تمام انتخاب‌هایم،... در تمام لحظات زیسته‌ام در این کره خاکم... این منم، منی که عاقبت، تکه‌های زخم خورده وجودش، یکپارچه شد... حالا.. تکه‌های وجود من، تمام زندگی‌ام شوید... کنارم بمانید تا با هم پیر شویم... همراه باشید با پاهای خسته و دل شکسته‌ام... و صدایی، از اعماق کودکی، مرا بنام، خواند: ما، زیاریم و به یار برمی‌گردیم... مازیار.... اسامی را، خدا می‌فرستد
پی‌نوشت: بعد از سردرگمی‌های بسیار.... و تلاطمی از پس تلاطم... و.... انسان، در لحظه مرگ هم، امکان دوباره زاده شدن دارد... زهی توفیق
که زنده‌ام و رسالتم مرا زنده نگه داشته»