فرزانه تأییدی (زادهٔ ۱۳۲۴ تهران - درگذشته ۴ فروردین ۱۳۹۹ لندن) بازیگر سینما و هنرپیشه تئاتر ایرانی بود. وی در فیلم‌هایی چون بدون دخترم هرگز، فریاد زیر آب، سفر سنگ و خاک ایفای نقش کرد.
محتویات
زندگی‌نامه
کودکی
فرزانه دوران کودکی و تحصیل را در مراکز استان‌های اصفهان، کرمان، کرمانشاه و خوزستان گذراند. این نخستین بار بود که فرزانه شانس ایرانگردی را در دوران کودکی و نوجوانی داشته باشد و دومین بار به خاطر حرفه اش به عنوان هنرپیشه تئاتر اداره هنرهای دراماتیک شانس سفر و بازی بر روی صحنه‌های گوناگون شهرهای بزرگ و کوچک ایران را داشت. او از کودکی عاشق هنر رقص باله بود و مدتی هم به کلاس باله رفت اگرچه بعدتر تئاتر به علاقهٔ و عشق حقیقی او به هنر تبدیل شد.
تئاتر و ازدواج
با شرکت در نخستین نمایش زندهٔ تلویزیونی در سال ۱۳۴۱، او کار در تئاتر را به‌طور رسمی در ادارهٔ هنرهای دراماتیک آغاز کرد. پس از یکسال و اندی کار در ادارهٔ هنرهای دراماتیک با پرویز کاردان هنرپیشه و نویسنده و کارگردان تئاتر ادارهٔ هنرهای دراماتیک ازدواج کرد و حاصل این ازدواج کوتاه مدت پسرش کیوان بود. در طول پنج سال و نیم فعالیتش در ادارهٔ هنرهای دراماتیک تئاتر او در بیش از ۳۰ نمایشنامهٔ تلویزیونی و صحنه ای شرکت کرد.
سفر به آمریکا
در سال ۱۳۴۶ با پدرش به آمریکا رفت. در مدت اقامت ۵ ساله در آمریکا با شرکت در کلاس‌های شبانه کالج‌های معتبر کالیفرنیا که به کارگاه تئاتر معروف است او در این مدت دوره کوتاه آموزشی چند ساله در پیرامون تاریخ غرب و بازیگری در صحنه را آموخت. به عقیدهٔ او بیشترین تجربه‌هایش را از تماشای نمایش‌نامه‌های گوناگون بدست آورده‌است. او در زمان اقامتش در ایالت کالیفرنیا در شهر لوس آنجلس با حسین رجائیان (کارگردان) آشنا شد. او فرزانه را برای نقش اول فیلم خود به ایران دعوت کرد.
بازگشت به ایران
جشن هنر شیراز. شهبانو فرح پهلوی درحال گفتگو با فرزانه تأییدی، علی نصیریان، عزت‌الله انتظامی و مهین شهابی.
فرزانه تأییدی در اوایل سال ۱۹۷۲ میلادی با بازگشت به ایران با ادامهٔ کارش در تئاتر کار در سینمای ایران را شروع نمود. او با بهروز به‌نژاد در بیش‌تر کارهای تلویزیونی و سینمائی به عنوان زوج هنری فعال بود و این همراهی همچنان نیز ادامه دارد. او در این مدت فیلم‌های فریاد زیر آب را ساخت.
او که بعد از انقلاب ایران (۱۳۵۷)، در استخدام رسمی ادارهٔ برنامه‌های تئاتر وزارت فرهنگ و هنر بود مدعی است که در سال ۱۳۵۹ با صدور حکمی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حسین حبیبی از کار برکنار شد. در حکم رسمی وزارت ارشاد اسلامی اینگونه نوشته شده که برای پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی شما مازاد بر احتیاج می‌باشید و بدیهی است که از این تاریخ تمام حقوق و مزایای شما قطع می‌شود.
در این مورد فرزانه تأییدی می‌گوید:
تا امروز که بیش از بیست و شش سال از انقلاب اسلامی می‌گذرد، این را می‌دانم که من اولین و تنها کارمند رسمی اداره برنامه‌های تئاتر بودم که بدین گونه از کار برکنار شدم. بهر حال بر اساس قانون رسمی استخدام کشوری من هم می‌بایست یا بازنشسته می‌شدم یا بازخرید. تمام سالهایی که کارمند رسمی وزارتخانه بودم حق بازنشستگی و حق بیمه می‌پرداختم و می‌بایست همه این مزایا در نظر گرفته می‌شد که نشد، من تا امروز هم نمی‌دانم که جرمم چه بوده‌است.
فرزانه به مدت هفت سال و چند ماه در ایران زندگی کرد و تا سال ۱۳۶۰ کار در تئاترهای لاله زار را ادامه داد و آخرین فیلم سینمائی‌اش «میراث من جنون» را بدون حجاب اسلامی کار کرد، که فیلم مذکور در اکران عمومی با استقبال تماشاگران روبرو شد. اما به علت همزمانی با تعطیلات مذهبی از اکران برداشته شد.
خروج از ایران
بالاخره در اوایل سال ۱۳۶۵ به انگلستان رفت و تا زمان مرگ به همراه بهروز به نژاد در لندن کار و زندگی کرد.
گریز ناگزیر
تئاتر زندهٔ تلویزیونیِ «آتشکده»، از راست: فیروز بهجت محمدی، ؟، مهین شهابی، فرزانه تأییدی و عزت‌الله انتظامی
نام کتابی است که در بخشی از آن، شرح خاطرات فرزانه تأییدی از مشکلات پیروان آئین بهایی در دههٔ ۱۳۶۰ شمسی و همچنین مشکلاتی که گریبانگیر او به عنوان یک بازیگر قدیمی شده بود آورده شده‌است.
شرکت در فیلم بدون دخترم هرگز
فرزانه تأییدی یکی از بازیگران فیلم بدون دخترم هرگز بود، که نقش «خانم شهین» را ایفا کرد. این فیلم به عقیدهٔ بعضی از صاحب‌نظران مانند راجر ایبرت و کرین جیمز نمایشی مغرضانه و متعصبانه از ایرانیان مسلمان دارد.
درگذشت
فرزانه تأییدی در روز ۵ فروردین ۱۳۹۹ در لندن درگذشت. او هنگام مرگ ۷۵ سال داشت.
