پرونده‌ای برای تخمین ظرفیت واقعی آستانه مهاجرت در کبک
مسائل مربوط به آستانه‌های مهاجرتی سالهاست که سیاستمداران را آزار می‌دهد، اما ظرفیت پذیرش واقعی کبک چقدر است؟ محاسبه نرخ پذیرش روند بسیار پیچیده‌ای دارد اما ما آن را انجام داده‌ایم و باید بگوییم که نتایج به دست آمده می‌تواند کبک و اتاوا را شگفت زده کند…
کبک ظرفیت پذیرش چند مهاجر را دارد؟ سیاستمداران ما سالهاست که در این موضوع دچار چند دستگی هستند. در طول کارزارهای انتخاباتی گذشته، فرانسوا لوگو معتقد بود که تا زمانی که از کاهش تعداد فرانسوی زبان‌ها جلوگیری نکنیم، استقبال از بیش از ۵۰ هزار مهاجر در سال تا حدودی خودکشی به حساب خواهد آمد.
با این حال، تاکنون مهاجران کبک در این حد فرانسوی زبان نبوده‌اند. بر اساس سازمان آمار کانادا، در مقایسه با رقم ۷۱ درصدی سال ۱۹۹۱، در سال ۲۰۲۱، ۸۱ درصد از مهاجران کبک به زبان فرانسه مسلط بوده‌اند.
در سال ۲۰۱۸ رهبر حزب ائتلاف کبک در مورد مهاجرانی که قصد پذیرش آنها را دارند گفت است که آنها قصد دارند از تعداد کمتری از افراد استقبال کنند، اما شرایط خوبی را برای همان تعداد از افراد فراهم کنند. با این حال، دولت لوگو در اولین مأموریت خود برعکس عمل کرد. او آستانه رسمی ۵۰ هزار مهاجر دائم را به مدت دو سال به ۴۰ هزار نفر کاهش داد و مجددا در سال ۲۰۲۱ آستانه آن را به ۵۰ هزار نفر رساند (دولت لوگو روز پنجشنبه اعلام کرد این آستانه تا سال ۲۰۲۳، سالانه ۵۰ هزار نفر خواهد بود). اما تعداد مهاجران موقت به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. تنها در سال ۲۰۲۱، کبک برای ۷۳ هزار مهاجر موقت مجوز کار صادر کرده است.
این سوال ساده در فرآیند ایجاد یک تئوری به سرعت پیچیده شد. به ویژه اینکه باید در نظر داشت که کبک و اتاوا به طور دقیق نمی‌گویند که چگونه ظرفیت پذیرش و آستانه مهاجرت مربوط به خود را محاسبه می‌کنند.
چه در اتاوا و چه در کبک، ما نمی‌دانیم که این ارقام از کجا آمده‌اند. ما همواره به دنبال توجیه آنها به واسطه ظرفیت ادغام هستیم. دنیس همل، معاون سیاست‌های توسعه نیروی کار از شورای کارفرمایان کبک میگوید: «مرجع محاسبه این اعداد و ارقام ناشناخته است.»
پس بیایید سعی کنیم این راز ناشناخته را کشف کنیم.
چگونه دولت کبک به آستانه مهاجرتی ۵۰ هزار نفر در سال می‌رسد؟ ایمیل دفتر وزیر مهاجرت، کریستین فرشت، نشان می‌دهد که دولت ظرفیت پذیرش خود را با در نظر گرفتن عوامل متعددی در نظر می‌گیرد. نمی‌توان آن را به محاسبه‌های آماری و اعداد و ارقام محدود کرد. علاوه بر این، اهداف موجود پس از مشاوره‌های متعدد در زمینه برنامه ریزی چند ساله ایجاد می‌شوند و نظرات ارائه شده توسط شرکا و سایر ذینفعان در نظر گرفته می‌شوند.
هر چه قدر بیشتر جستجو کنید، بیشتر متوجه می‌شوید که هیچ فرمول جادویی برای تعیین آستانه مهاجرت وجود ندارد. این رقم به تصور موجود از جامعه کبک و اهداف ترجیحی آن بستگی دارد. آیا هدف آن است که هر چه زودتر مشکل کمبود نیروی کار حل شود؟ قصد دارید که وزن جمعیتی خود در کانادا را حفظ کنید؟ آیا می‌خواهید که بیشترین تعداد شهروندان فرانسوی صحبت کنند؟
بیایید سعی کنیم با تشریح مجموعه‌ای از عواملی که می‌توانند آستانه مهاجرت در کبک را تحت تأثیر قرار دهند، شرایط موجود را واضح‌تر بررسی کنیم.
به طور عمده ما به چند دلیل از مهاجران استقبال می کنیم:
به علت اومانیسم و بشردوستی (پناهندگان)، به دلایل خانوادگی (الحاق خانواده) یا برای ارائه وضعیت زندگی بهتر به افراد (مهاجران اقتصادی). و حالا چندین سال است که دلیل بسیار کاربردی دیگری نیز به وجود آمده است که هیچ ارتباطی به انسان گرایی و نوع دوستی ندارد، ما با کمبود نیروی کار مواجهیم!
در حال حاضر ۲۵۵ هزار موقعیت شغلی تمام وقت خالی برای پر شدن در کبک وجود دارد. ۶ درصد از مشاغل استان از نیروی کار خالی هستند. این رقم بسیار بالاست. در پایان سال ۲۰۱۵، تنها ۱.۵ درصد از مشاغل خالی بودند.
دنیس همل، معاون سیاست‌های توسعه نیروی کار از شورای کارفرمایان کبک که نماینده ۷۰ هزار کارفرما است، میگوید:
«از هر دو شرکت، یک مورد از بستن قرارداد امتناع می‌کند و از هر سه شرکت، دو شرکت سرمایه‌گذاری خود را به تاخیر می‌اندازند. پر نکردن این پست‌ها هزینه‌ای چند ده میلیاردی با همراه خواهد داشت.» در بخش تولید (۱۳ درصد از اقتصاد) نیز، سازمان تولیدکنندگان و صادرکنندگان کبک ضرر ۷ میلیارد دلاری در سال را تخمین می‌زند.
بر اساس پیش‌بینی‌های وزارت کار کبک، به مدت ۱۰ سال (۲۰۲۱-۲۰۳۰) به‌طور متوسط سالانه ۱۶۵ هزار موقعیت شغلی باید پر شود. و مهاجرت می‌تواند باعث پر شدن بین ۱۹ تا ۲۲ درصد از این مشاغل خالی شود.
بر اساس این پیش‌بینی‌های کبک، شورای کارفرمایان معتقد است که باید از ۶۸ هزار و ۴۷۹ مهاجر در سال استقبال شود، تا ۱۰۰٪ ظرفیت مشاغل در آینده پر شود. با تأخیر انباشته شده در طول شش سال، این شورا همچنین پیشنهاد می‌کند که سالانه از ۸۰ هزار تا ۱۰۰ هزار مهاجر استقبال شود.
با در نظر گرفتن همین پیش‌بینی‌های کبک، ما معتقدیم که پر کردن ۷۶ درصد از ظرفیت مشاغل آینده برای بازگشت به نرخ ۱.۵ درصدی امکان پذیرتر به نظر می‌رسد. حمایت از این فرضیه و استفاده از نرخ اشتغال در میان مهاجران اخیر در چهار سال گذشته، به این نتیجه می‌رسیم که باید از حداقل ۵۷ هزار و ۵۰۰ مهاجر دائم در سال استقبال کنیم. این رقم کمترین حد ممکن برای رفع کمبود نیروی کار است.
روش بررسی ما تعداد مهاجران مورد نیاز را کمی پایین‌تر از نرخ واقعی در نظر می‌گیرد، زیرا نرخ اشتغال مهاجران در چهار سال گذشته نسبت به سطوح تاریخی بسیار بالا بوده و در این مدت رکود واقعی وجود نداشته است. مثلاً اگر از آمار مربوط به نرخ اشتغال هشت ساله استفاده می‌کردیم، به نرخ حداقلی ورود سالانه ۶۰ هزار و ۴۰۰ مهاجر می‌رسیدیم.
دلیل اصلی عدم تمایل دولت لگو به افزایش آستانه مهاجرت در کبک، حمایت از فرانسوی‌ها است.
نخست‌وزیر فرانسوا لوگو در اوایل نوامبر گفت: «من درک می‌کنم که اهداف اقتصادی وجود دارد و کارفرمایان در زمینه این مسائل با ما همکاری خواهند کرد. اما ما در کبک با چالش ویژه‌ای روبرو هستیم و آن حفظ و ترویج زبان فرانسه است و ما می‌خواهیم اطمینان حاصل کنیم که شاهد کاهش درصد فرانسوی زبان‌ها نخواهیم بود.»
این ادعا که محدودیت پذیرش باید ۵۰ هزار مهاجر در سال باشد تا از کاهش تعداد فرانسوی زبان‌ها جلوگیری شود، حرفی کاملا بیهوده است. ژان پیر کوربیل، استاد جامعه شناسی در دانشگاه لاوال و متخصص در مسائل زبانشناسی، میگوید: «هیچ مطالعه اساسی در مورد این موضوع وجود ندارد.»
مهاجران کبک تا به امروز در این حد به زبان فرانسوی مسلط نبوده‌اند.
داده‌های سازمان آمار کانادا نشان می‌دهد که از سال ۱۹۷۱ تا ۲۰۲۱، نسبت جمعیت مهاجر کبک (که شامل همه مهاجران می‌شود، خواه ۱ سال یا ۳۰ سال اینجا بوده باشند)که قادر به انجام مکالمه به زبان فرانسوی بوده‌اند، از ۵۳ درصد به ۸۱ درصد افزایش یافته است. در کبک، نسبت مهاجرانی که اولین زبان رسمی آنها فرانسوی است، طی ۵۰ سال گذشته به طور پیوسته افزایش یافته است (۳۵.۳٪ در سال ۱۹۷۱، ۵۴.۶٪ در سال ۲۰۰۱، ۶۲.۶٪ در سال ۲۰۲۱).
آقای کوربیل میگوید: «لایحه ۱۰۱ و همچنین سیاست‌های مهاجرت در کبک با هدف تشویق ورود مهاجران دارای دانش فرانسوی، تأثیر مهمی در این آمار داشته است.»
در این زمینه، نکته عجیب این است که دولت لوگو از افزایش تعداد مهاجران موقت نسبت به افزایش نرخ مهاجران دائمی حمایت بیشتری می‌کند، اما کبک کنترل کمتری بر حوزه دانش فرانسوی مهاجران موقت دارد و لایحه ۱۰۱ برای فرزندان آنها در سه سال اول اعمال نمی‌شود.
با این حال، در ۱۰ سال گذشته، گروه‌های جدید مهاجران دائمی هنگام پذیرش در کبک، نسبتا دانش فرانسوی کمتری دارند: ۶۴ درصد از مهاجرانی که در سال ۲۰۰۹ پذیرفته شدهاند دانش فرانسوی داشته‌اند، در مقایسه با آن تنها ۵۰ درصد از مهاجران سال ۲۰۱۹ فرانسوی بلد بوده‌اند. کبک مایل است که این نرخ را به ۸۰٪ افزایش دهد و می‌توان گفت که این رقم بی‌سابقه خواهد بود. بین سال‌های ۱۹۶۸ و ۲۰۰۲، نسبت گروه‌های جدید مهاجرانی که فرانسوی می‌دانستند بین ۲۹ تا ۴۹ درصد متغیر بود.
دولت لوگو همچنین مایل است که تا سال ۲۰۲۶، مهاجران اقتصادی که پذیرش آنها کاملا تحت کنترل کبک است، ۱۰۰٪ فرانسوی زبان باشند.
آیا مهاجرت به رشد اقتصادی کمک می کند؟ بله. آیا این یک راه حل معجزه آسا برای همه چالش‌های اقتصادی ما است؟ خیر. ایمنا براهام، مدیر کل انستیتو کبک که در سال ۲۰۱۹ تحقیقاتی در زمینه مهاجرت انجام داده است، میگوید:
«تأثیر مهاجرت بر اقتصاد مثبت است، اما میزان اثرگذاری آن نسبتا ضعیف است.»
با افزایش نرخ مهاجرتدر کبک، رشد اقتصادی را افزایش خواهیم داد، اما همچنین سرانه تولید ناخالص داخلی کاهش پیدا می‌کند.
هر چقدر در زمینه ادغام مهاجران در بازار کار بهتر عمل کنیم، بیشتر سود می‌بریم. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که این سوال در این زمینه باید معکوس مطرح شود. به جای این که بگوییم باید از ۳۵۰۰۰، ۵۰۰۰۰ یا ۷۰۰۰۰ مهاجر در سال استقبال کنیم، باید از خود بپرسیم که چگونه آنها را به شیوه بهتری در بازار کار ادغام کنیم و سپس آستانه را بر این اساس تطبیق دهیم.
ماری ترز چیچا، استاد روابط صنعتی در دانشگاه مونترال میگوید: «هر چه ظرفیت ما برای ادغام بیشتر باشد، می‌توانیم آستانه مهاجرت در کبک را بالاتر ببریم.»
در ۱۰ سال گذشته، مهاجران کبک بسیار بهتر از پیش در بازار کار ادغام شدهاند. نرخ اشتغال مهاجران ۲۵ تا ۵۴ ساله در کبک در بهار گذشته با نرخ انتاریو برابری می‌کرد. پس از ورود به کبک، یک مهاجر اقتصادی اصلی به اندازه یک کارگر کبکی درآمد دارد. در سال ۲۰۰۹، چهار سال طول می‌کشید تا درآمد او به میانگین حقوق کبک برسد.
اما باید بگوییم که هنوز جای کار وجود دارد. در کبک، در مقایسه با رقم ۸۹.۹ درصد ساکنان بومی، نرخ اشتغال مهاجران ۸۲ درصد است. این شکاف در مقایسه با رقم ۳.۷ درصدی انتاریو، ۷.۹ درصد است. درآمد مهاجران انتاریو کمی بیشتر (+ ۰.۷٪) از انتاریایی‌های کانادایی‌الاصل است، در حالی که مهاجران کبک ۶٪ کمتر از کبکی‌های متولد کانادا درآمد دارند.
از آنجایی که مهاجران در طول یک دهه به صورت موثرتری در بازار کار ادغام شدهاند، افزایش آستانه مهاجرت اثرات مفیدی بر اقتصاد خواهد داشت.
مؤسسه آماری کبک پیش بینی می‌کند که تا سال ۲۰۲۳، تعداد مرگ و میر در کبک بیشتر از تعداد تولد خواهد بود و این اتفاق برای اولین بار رخ خواهد داد.
مانند بسیاری از جوامع غربی، کبک نیز با یک شوک جمعیتی مواجه است. جمعیت در حال پیر شدن است. و در مقایسه با تعداد افراد شاغل، جمعیت بازنشستگان بیشتر خواهد بود. در سال ۲۰۱۸، حدود ۳.۱ نیروی کار به ازای هر بازنشسته وجود داشت. بدون مهاجرت، این نسبت در سال ۲۰۴۰ به ۱.۸ کاهش خواهد یافت. با آستانه مهاجرتی که به تدریج افزایش یافته و به ۷۰ هزار مهاجر در سال ۲۰۴۰ می‌رسد، این نسبت در نهایت ۲.۲ خواهد شد.
ایمنا براهام، از موسسه کبک میگوید:
«مهاجرت نمی‌تواند به طور کامل پیری جمعیت را جبران کند، اما می‌تواند آن را تسهیل کند.»
مارک ترموت، جمعیت شناس و استاد دانشگاه مونترال، در مطالعه‌ای که در سال ۲۰۲۲ برای دولت کبک انجام شد، محاسبه کرد: «برای حفظ رشد ناچیز فعلی جمعیت کبک، لازم است که در چند سال آینده از ۵۸ هزار مهاجر در سال استقبال کنیم.»
با این حال، این مطالعه بر اساس ارقام مربوط به سال ۲۰۲۰، یک سال غیر معمول، صورت گرفته است: به دلیل وجود پاندمی کووید۱۹، نرخ مرگ و میر بیش از حد معمول افزایش یافته و رشد طبیعی جمعیت تنها ۷ هزار و ۳۰۰ نفر بوده است (تولد منهای مرگ و میر). در عوض با در نظر گرفتن آمار سال ۲۰۱۹، یک سال عادی‌تر با رشد طبیعی ۱۶ هزار و ۶۹۲ نفری، برای جلوگیری از کاهش جمعیت، باید آستانه را به ۶۷ هزار نفر در سال افزایش داد.
پس از سال غیر معمول ۲۰۲۰، رشد طبیعی جمعیت نیز به ۱۵ هزار نفر در سال ۲۰۲۱ بازگشته است و سطح آن مشابه با سال ۲۰۱۹ است.
کبک یکی از یکی از جاه‌طلب‌ترین استان‌های کانادا در زمینه آستانه‌های مهاجرتی است. اگر مخالف روند کانادا پیش برویم، کبک شاهد کاهش وزن جمعیتی و پایین رفتن میزان نفوذ و وزن انتخاباتی خود در کانادا خواهد بود.
در سال ۲۰۱۸، کبک از ۱۶ درصد مهاجران کل کشور استقبال کرده و حدود ۲۲.۳ درصد از کل جمعیت کانادا را به خود اختصاص داده است. علاوه بر این، کشور کانادا به تازگی آستانه مهاجرتی خود را افزایش داده و انتظار دارد که در سال ۲۰۲۵ میزبان ۵۰۰ هزار مهاجر جدید باشد. برای حفظ وزن جمعیتی خود، کبک باید از ۲۲.۳٪ مهاجر دائمی استقبال کند، که این به معنای ۱۰۴ هزار مهاجر در سال ۲۰۲۳ و ۱۱۱ هزار و ۷۰۰ مهاجر در در سال ۲۰۲۵ است. توافقنامه کبک-اتاوا در زمینه مهاجرت مقرر می‌کند که این استان می‌تواند در سال ۲۰۲۵ پذیرای ۲۷٪ از مهاجران کشور (وزن جمعیتی + ۵٪) یا حداکثر ۱۳۶ هزار و ۶۰۰ مهاجر باشد.
استان در حالی که آستانه مهاجرت در کبک را ۵۰ هزار نفر در سال نگه داشته، تعداد مهاجران موقت را به میزان قابل توجهی افزایش داده است.
این مهاجران موقت وضعیت نامطمئن‌تری نسبت به مهاجران دائمی دارند، زیرا دریافت مجوز کار آنها اغلب به کارفرما گره خورده است و آنها می‌توانند قراردادشان را فسخ کنند. آنها به بیمه درمانی دسترسی دارند (پس از سه ماه اگر بیش از ۲۵ دلار در ساعت درآمد داشته باشند)، مالیات می‌پردازند و فرزندانشان در مدارس تحصیل خواهند کرد. استفان ریچهولد، مدیر اجرایی میزگرد سازمان‌های خدمت رسانی به پناهندگان و مهاجران میگوید: «تعدادی از نیروهای کار موقت در وضعیت بسیار حساسی قرار دارند. سازماندهی کردن آنها، بهترین دستور کار ممکن برای ادغام آنها خواهد بود.»
تا پایان سال ۲۰۲۱، کبک پذیرای تقریباً ۸۶ هزار مهاجر موقت در بازار کار و ۹۱ هزار دانشجوی خارجی موقت بوده است و رقم آن در مجموع برابر ۱۷۷ هزار مهاجر موقت خواهد شد.
۲۸ ماه طول می‌کشد تا یک مهاجر موقت به یک مهاجر دائم در کبک تبدیل شود. در انتاریو، این مدت زمان شش ماهه است. چرا در کبک بازه آن اینقدر طولانی است؟ کبک و اتاوا توپ را در زمین یکدیگر می‌اندازند. اما کبک با پذیرش تعداد زیادی از مهاجرین موقت و بدون بالا بردن آستانه مهاجرت دائم، یک گلوگاه در سیستم ایجاد کرده است.
پروفسور مارتین پاپیون، مدیر مرکز تحقیقات سیاست‌گذاری و توسعه اجتماعی در دانشگاه مونترال، میگوید: «بیست و هشت ماه مدت زمان زیادی برای قرار گرفتن در شرایط عدم اطمینان است. تاخیرها باید کاهش یابد. مهاجرت یک تجربه انسانی است و نمی‌شود آن را تنها با اعداد و ارقام سنجید.»
کمبود موجودی مسکن مقرون به صرفه در کبک یکی از دلایل کسانی است که پیشنهاد کاهش آستانه مهاجرت را ارائه داده‌اند. طبق اعلام انجمن کارشناسان ساخت و ساز و مسکن کبک، در حال حاضر با کمبود ۱۰۰ هزار واحد مسکونی مقرون به صرفه مواجه هستیم. در پاییز ۲۰۲۱، نرخ خانه‌های خالی در کبک ۲.۵ درصد بوده است. اینجا صحبت از بحران حاد مسکن با نرخ های زیر ۱ درصد مطرح می‌شود. نرخ خانه‌های خالی در منطقه مونترال ۳ درصد بوده، اما در مناطق خاص تعداد آن بسیار کمتر می‌باشد (به عنوان مثال، ۰.۹ درصد در شربروک و تروآ-ریویر).
از سوی دیگر، تا پایان سال ۲۰۲۱، کبک حدود ۸۶ هزار مهاجر موقت در بازار کار و ۹۱ هزار دانشجوی خارجی موقت داشته است. این ۱۷۷ هزار مهاجر موقت همگی باعث اشغال خانه‌های موجود در کبک شدهاند. بنابراین ما می‌توانیم ده‌ها هزار مهاجر موقت را به یکباره بدون نیاز به ساختن حتی یک واحد جدید سازماندهی کنیم.
در سال ۲۰۲۱، مهاجرانی که درآمد خود را گزارش کرده‌اند به طور متوسط ۵۰ هزار و ۹۳۷ دلار درآمد داشته‌اند. در خانوارهایی با دو والدین و یک فرزند (مواردی یکی از دو والدین کار می‌کند)، این درآمد متوسط این امکان را فراهم می‌آورد تا آنها یک مشارکت کننده خالص مالیاتی باشند. یعنی این افراد مالیات و سهم بیشتری از مبلغ دریافتی در اعتبار مالیاتی بابت مالیات بر مصرف، پاداش مالیات کار و مزایای مالیات فرزندان را می‌پردازند.
بنابراین اکثر مهاجران شاغل، به عنوان کمک‌های مالی خالص به دولت‌ها به حساب می‌آیند.
علاوه بر این، پذیرش، ادغام و فرانسوی زبان کردن مهاجران برای دولت کبک هیچ هزینه‌ای ندارد، زیرا این دولت فدرال است که طبق توافق کبک-کانادا از این لایحه حمایت می‌کند. در طی ۱۳ سال (۲۰۰۸ تا ۲۰۲۱)، کبک ۴.۹۶ میلیارد از اتاوا برای مهاجرت بودجه دریافت کرده است. و تنها ۵.۱۶ میلیارد از آن را هزینه کرده است. بنابراین در کبک پذیرش، ادغام و فرانسوی زبان کردن مهاجران در طی ۱۳ سال حدود ۲۰۰ میلیون هزینه داشته است. در سه سال اخیر، کبک تمام پولی که اتاوا برایش ارسال کرده را در زمینه مهاجرت خرج نکرده است.
در دهه گذشته، کبکی‌ها حمایت بیشتری از فرآیندهای مهاجرتی داشته‌اند و بدگمانی‌های آنها در این زمینه کمتر شده است. بر اساس نظرسنجی های CROP، در مقایسه با ۵۸٪ سال ۲۰۱۰، حدود ۸۷٪ درصد از کبکی‌ها در سال ۲۰۲۲ معتقد بوده‌اند که آشنایی با فرهنگ‌های دیگر دستاوردهای زیادی برای آنها خواهد داشت و تاثیرات آنها می‌تواند باعث غنیتر شدن تجربیاتشان شود. علاوه بر این، ۶۴٪ از کبکی‌ها در سال ۲۰۲۲ این تفکر را نداشته‌اند که نرخ مهاجرت در کبک بیش از حد است و معتقد نبوده‌اند که مهاجرت برایشان یک تهدید به حساب می‌آید. این افزایش نسبت به سال ۲۰۱۰ حدود ۵۵ درصد است. در حال حاضر در کبک استقبال فزاینده‌ای از مهاجرت وجود دارد.
آلن گیگوئر، رئیس شرکت CROP میگوید: انسان گرایی در جمعیت در حال رشد است. فرانسوی زبان‌ها طرفداران اصلی مهاجرت هستند:
۶۷ درصد از فرانسوی زبان‌ها معتقدند که مهاجرت تهدیدی برایشان به حساب نمی‌آید، در حالی که این رقم برای انگلیسی زبان‌ها ۵۶ درصد و برای آلوفون‌ها ۶۱ درصد است.
بسته به عوامل در نظر گرفته شده، محدوده آستانه مهاجرتی کبک می‌تواند بین ۵۷ هزار و ۵۰۰ تا ۱۰۴ هزار مهاجر در سال (سال ۲۰۲۳) در نظر گرفته شود و میانگین سالانه آن می‌تواند ۶۷ هزار مهاجر باشد.
آستانه ایده آل مهاجرت به اولویت‌ها، اهداف و تصویر ذهنی موجود از جامعه کبک بستگی دارد.
اگر بخواهیم کمبود نیروی کار را کاهش دهیم، رشد جمعیت را در سطح سال ۲۰۱۹ حفظ کنیم و اثرات پیری جمعیت و کاهش جمعیت کانادا را کاهش دهیم. و به هیچ وجه بقای فرانسوی زبان‌ها را تهدید نکنیم، کبک باید پذیرای حدود ۶۷ هزار مهاجر دائم در سال باشد. این میانگینی است که با برآوردهای مختلف ما به دست آمده است. بنابراین ما آستانه‌ای را پیشنهاد می‌کنیم که نرخ آن بین ۶۵ هزار تا ۷۰ هزار مهاجر دائم در سال متغیر باشد.
منبع: lapresse