آزیتا لاچینی (با نام اصلی آزیتا نیکنام) در سال ۱۳۱۶ در تهران متولد شد. وی در سال ۱۳۳۷ کار گویندگی و اجرای نمایشنامه‌های رادیویی را آغاز کرد. او توسط شوهر دومش «امیر مظفرالدین لاچینی» به حیطه بازیگری وارد شد و نام خانوادگی او را برای خود برگزید.در سال ۱۳۴۰ اولین کار خود در تئاتر را تجربه کرد و در سال ۱۳۴۱ در فیلم مسافری از بهشت به کارگردانی نصرت‌الله وحدت به عنوان بازیگر سینما به ایفای نقش پرداخت.
وی هنگامیکه ۱۱ ساله بود اولین ازدواج خود را انجام داد ولی همسر وی پس از مدتی درگذشت. حاصل این ازدواج یک دختر و یک پسر بود که پسرش در چند ماهگی فوت می‌کند. وی سپس در سال ۱۳۳۴ مجدداً ازدواج می‌کند که از این ازدواج ۵ فرزند حاصل می‌شود. پسر اول یعنی محمدعلی تحصیل کرده پاریس بود که در سن چهل سالگی به دلیل بیماری قند از دنیا رفت. پسر دوم محمدرضا یا مهرداد که تحصیل کرده ایتالیا بود در سن بیست و هفت سالگی از دنیا رفت. پس از درگذشت همسر دوم وی با فیروز بهجت‌محمدی ازدواج می‌کند که به گفته خود خانم لاچینی طی دو سال زندگی با آقای بهجت محمدی عاشقانه‌ترین زندگی را داشتند و گویی روی ابرها قدم می‌زدند.