نکاتی مهم در مورد محل نصب تایر های جدید، بویژه در فصول بارندگی

Submitted by babak on ی., 11/04/2018 - 17:45
انجمن‌ها

نکاتی مهم در مورد محل نصب تایر های جدید، بویژه در فصول بارندگی
اکثر وسایل نقلیه دارای تایرهای هم اندازه و یک سایز بوده که در شرایط ایده آل تمامی آنان از یک نوع و طراحی بوده و از عمق سطحی یکسانی برخوردار می باشند و با فشار تعیین شده در پروانه خودرو یا کتابچه راهنمای مالک تنظیم می شوند. این ترکیب بهترین تراز مهندسی خودرو بوده که توسط سازندگان خودرو طراحی می گردد.

با این حال، به دلیل نصب فرمان خودرو بر روی تایرهای جلو، و عهده دار بودن مسئولیت انتقال شتاب، فرمان و ترمز، طبیعی است که تایرهای جلو از پوشش بهتری نسبت به تایرهای عقب برخوردار باشند. بنابراین، چنانچه از تایرها به درستی استفاده نشود، به جای فرسوده شدن مجموع تایرها با هم، تنها یک جفت آن فرسوده و خراب می گردد. و چنانچه از تایرها اصلا استفاده نشود، احتمال دارد که تایرهای عقب همچنان قابل استفاده باشند در حالی که تایرهای جلویی کاملا فرسوده گشته اند.

از آنجایی که ابتدا تایرهای جلو فرسوده شده و هنوز حدود نیمی از پوشش سطحی تایرهای عقب باقی مانده است، عقل حکم می کند که تایرهای جدید بر روی محور جلو نصب گردند. این موضوع افزایش انقباض رطوبتی و زمستانی را موجب می شود، و به هنگام فرسوده گشتن دوباره تایرها، تایرهای عقب نیز کهنه و خراب می گردند. با این وجود، در این مورد به خصوص، عقل در اشتباه بوده ... و عمل کردن به آن عواقب خطرناکی به دنبال خواهد داشت.

به هنگام تعویض جفتی تایرها در موقعیت های مشابه، تایرهای جدید می بایست بر روی محور عقب نصب گشته و تایرهای مستعمل عقب به محور جلو منتقل گردند. نصب تایرهای جدید بر روی محور عقب به راننده در کنترل فرمان در جاده های مرطوب کمک می کند، چرا که تایرهای پر باد در برابر لغزش مقاومت بیش تری دارند.

لغزش هنگامی رخ می دهد که تایر در مواجه با سطح مرطوب قادر به حفظ اصطکاک مناسب نباشد. در زمان بارش های متوسط تا شدید، آب در فرو رفتگی های جاده، و جوی های مجاور پیاده روها جمع گشته و به خیابان می ریزد. به هنگام رانندگی با سرعت بالا، آب جمع شده در این فرورفتگی ها، توانایی تایر را در مواجه با لغزش به چالش می کشد.

دلیل رخ داد لغزش در واقع نتیجه ترکیب عناصری شامل عمق آب، وزن و سرعت خودرو، و همچنین اندازه تایرها، فشار هوا، طراحی و عمق آج های تایر می باشد. وسیله نقلیه سبک با تایرهای بزرگ، فرسوده و کم فشار در بارش های سنگین اما سرعت کم احتمال لغزش بیش تری نسبت به یک وسیله نقلیه سنگین مجهز به تایرهای جدید، باریک و فشار مناسب در باران های اندک دارد.
چنانچه آج های تایرهای جلو عمق کم تری نسبت به تایرهای عقب داشته باشند، تایرهای جلو پیش از تایرهای عقب در جاده های مرطوب شروع به لغزش می کنند. در حالی که این موضوع موجب از دست دادن کنترل خودرو می شود اما راحت تر تحت کنترل قرار می گیرد، چرا که با آزاد ساختن پدال گاز سرعت خودرو کم شده و به راننده کمک می کند تا کنترل را به دست گیرد.
چنانچه آج های تایرهای جلو عمیق تر از تایرهای عقب باشند، تایرهای عقب پیش از تایرهای جلو شروع به لغزش می کنند که باعث گردش وسیله نقلیه گشته و کنترل آن بسیار سخت تر بوده و علاوه بر فشار اولیه در آغاز لغزش تایرهای عقب، آزادسازی سریع پدال گاز در تلاش برای کم کردن سرعت، موجب از دست دادن کنترل خودرو شده و باعث چپ گشتن خودرو می گردد.

تجربیات
اعضای تیم Tire Rack فرصت تجربه این پدیده را در آزمایشگاه Michelin's Laurens Proving Grounds داشته اند. شرکت کنندگان اجازه داشتند در یک منحنی مرطوب و وسیع مناسب وسایل نقلیه ای با تایرهای مختلف- وسیله نقلیه ای با تایرهای جدید در محور عقب و تایرهای نیمه فرسوده در محور جلو و دیگری با تایرهای جدید در محور جلو و تایر نیمه فرسوده در عقب- رانندگی کنند.

تایید این تأسیسات چندان زمان بر نبود. در این آزمایش توانایی حس و کنترل قابل پیش بینی حرکت رو به جلو خودرو با تایرهای جدید در محور عقب و تلاش ناامیدانه در کنترل گردش خودرو با تایرهای جدید در محور جلو کاملا اثبات گشته است.

و حتی با وجود این که راننده های ما فرصت دانستن این موضوع را داشتند، اما همچنان چپ کردن خودرو به هنگام رانندگی با تایرهای جدید در محور جلو و تایرهای فرسوده در عقب بسیار معمول است. Michelin اظهار داشته است که تقریبا تمامی رانندگان حداقل یک بار به هنگام شرکت در این آزمایش چپ کرده اند!

تجربه این پدیده در شرایط ایمن و کنترل شده Michelin's Laurens Proving Grounds به جای دست اندازهای پر ترافیک و طوفانی بین ایالتی ، قطعا موجه تر است!

پیشنهادات
تایرها باید به طور دوره ای و بر اساس الگوی گردشی منطبق با کتابچه راهنمای مالک یا شرکت خودروسازی به منظور ارتقاء کیفیت پوششی و میزان کردن فشار تایرهای سرویس گردند. تفاوت های جزئی در عمق آج های سطوح تایرها که بلافاصله پس از گردش های دوره ای تایرها به فاصله 5000-7500 مایل با آن مواجه می شوید، تعادل لغزشی خودرو را مختل نخواهد کرد و نباید از گردش تایرها جلوگیری گردد. گرچه هر گونه اختلاف در میزان سایش تایرها نشانگر تکرار هر چه بیش تر گردش تایرها می باشد. در حالت ایده آل تایرها می بایست همگی با هم تعویض گردند. با این حال، به هنگام تعویض تایرها به صورت جفتی بایستی تایرهای جدید بر محور عقب و تایرهای فرسوده بر محور جلو سوار گردند.

در حالی که فواصل دوران تایر و / یا زاویه تنظیم چرخ های ناموزون، که غالبا موجب اختلاف در میزان سایش تایرها گشته و ضرورت نصب تایرهای جدید در محور عقب به منظور جلوگیری ازچپ کردن خودرو ناشی از لغزش بر روی جاده مرطوب امری حیاتی می باشد، متاسفانه این موضوع مانع امکان گردش تایرها در آینده می شود.

پس از نصب یک جفت تایر جدید، تنها راه اجتناب از رانندگی مداوم با تایرهای ناموزون، تعویض تمامی تایرهای فرسوده می باشد.

Most viewed topics today