در طول این مراسم گروهی بدون توجه به آنکه به مراسم تشییع جنازه آمده‌اند، با سوت و کف شعار می‌دادند و اگر شخصی بدون آگاهی از ماهیت مراسم عبور می‌کرد، ممکن بود تصور کند به یک جشن آمده، چرا که اثری از غم و اندوه در بخش وسیعی از آنهایی که به این مراسم تشییع آمدند، وجود نداشت. در بهشت زهرا نیز وضعیت به مراتب بدتر بود و شکستن داربست‌ها و رفتارهای خلاف عرف و فشار شدید جمعیت بدون توجه به درخواست‌ها باعث شد که فرزند ملک مطیعی عملاً نتواند در بهشت زهرا با پیکر پدرش وداعی مناسب داشته باشد.
سلفی با جنازه ناصر ملک مطیعی؛ چه چیزی بهتر از این؟!انتشار تصاویر تکان دهنده از حواشی مراسم تشییع ناصر ملک مطیعی با نقدهای فراوانی همراه شده اما مهم‌ترین انتقادات متوجه تصاویری بود که به همراه جنازه ناصر ملک مطیعی ثبت شده و عده‌ای که در حال حمل جنازه این بازیگر، با جنازه عکس سلفی می‌گیرند؛ تصاویری که نشان می‌دهد هنوز فرهنگ استفاده از تلفن همراه در ایران جانیافتاده و پیش از آنکه درباره معضلات فرهنگی استفاده از شبکه‌های اجتماعی از طریق تلفن همراه سخن به میان بیاید، باید کوشید تا به برخی آموزش داد که هر جایی محل عکاسی با گوشی موبایل نیست.
به گزارش «تابناک»؛ با بدرود حیات هر چهره‌ای و برخی هر تشییع جنازه‌ای، سیلی از حواشی رقم می‌خورد و انعکاس می‌یابد که عمدتاً متاثر از اقدامات ضدفرهنگی برخی حاضران است؛ حاضرینی که البته تعدادشان کم نیست و در بسیاری از تصاویر ثبت شده حضور دارند. بنابراین نگاه تقلیل گرا به سوءرفتارهایی که در هر قابی از این مراسم‌ها نمود عینی دارد، تلاش برای کمرنگ ساختن ابعاد وضعیت نه چندان مناسبی فرهنگی است که با آن مواجه هستیم و در قبالش سکوت در پیش گرفته‌ایم.
پس از درگذشتِ ناصر ملک مطیعی، در جریان مراسم تشییع این هنرمند پیشکسوت شاهد رفتارهای عجیبی از سوی حاضران در این مراسم بودیم که بخشی از این حواشی به بی‌تدبیری مسئولان به ویژه مدیریت خانه سینما بازمی‌گردد و بخش اصلی متوجه سطح فرهنگی شماری از حاضران در این مراسم بود. در طول این مراسم بارها از حاضران خواسته نشد نظم این مراسم را رعایت کنند، اجازه دهند سخنران‌های این مراسم که برخی از آنها بستگان این هنرمند بودند سخن بگویند و در نهایت نیز با درخواست‌های مکرر، به سختی نماز میت قرائت شد.
سلفی با جنازه ناصر ملک مطیعی؛ چه چیزی بهتر از این؟!
در طول این مراسم گروهی بدون توجه به آنکه به مراسم تشییع جنازه آمده‌اند، با سوت و کف شعار می‌دادند و اگر شخصی بدون آگاهی از ماهیت مراسم عبور می‌کرد، ممکن بود تصور کند به یک جشن آمده، چرا که اثری از غم و اندوه در بخش وسیعی از آنهایی که به این مراسم تشییع آمدند، وجود نداشت. در بهشت زهرا نیز وضعیت به مراتب بدتر بود و شکستن داربست‌ها و رفتارهای خلاف عرف و فشار شدید جمعیت بدون توجه به درخواست‌ها باعث شد که فرزند ملک مطیعی عملاً نتواند در بهشت زهرا با پیکر پدرش وداعی مناسب داشته باشد.
تلخ‌تر از این اتفاقات، حجم بالای عکس‌های سلفی بود که در این مراسم ثبت شد و برخی پا را فراتر گذاشتند و در حالی که جنازه ملک مطیعی در حال تشییع و روی دست مردم بود، با جنازه این هنرمند عکس سلفی گرفتند که انعکاس بسیار گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی یافت و انتقادهای فراوانی را به دنبال داشت. اینکه عده‌ای با جنازه یک هنرمند عکس می‌گیرند و تصور می‌کنند با اشتراک گذاری این عکس در شبکه‌های اجتماعی نظیر اینستاگرام، توجه عمومی را به خود جلب می‌کنند، نشان می‌دهد پیش از آنکه فرهنگ فعالیت در فضای مجازی را به گروه بزرگی آموزش داد، باید فرهنگ استفاده از گوشی موبایل را آموزش داد!
متاسفانه هنوز فرهنگ استفاده از تلفن همراه در ایران مورد توجه نیست و بدیهی‌ترین آموزه‌های فرهنگی نیاز به آموزش فراوان دارد، به گونه‌ای که جامعه دارای یک کنترل عمومی جدی در عرصه عمومی شود و چنین عناصری متاثر از نوع برخورد عموم مردم با آنها، جسارت بیرون آمدن گوشی موبایل و عکس گرفتن با جنازه در حال تشییع را نداشته باشند. تا زمانی که این کنترل عمومی در جامعه فراگیر نشود، چنین رفتارهای خارج از اخلاقی را شاهد خواهیم بود و در آنجا که جمعیت‌های گسترده‌ای حضور دارند، این فقر فرهنگی نمودی پررنگ‌تر می‌یابد.
از این منظر به نظر می‌رسد نهادهای فرهنگی به جای صرف بودجه‌های کلان برای برگزاری رویدادهای پرهزینه با اهداف و دورنماهای غیرعملیاتی، باید در سطح جامعه حضور داشته باشند و بدیهی ترین آموزش‌ها را به خصوص برای سطوحی که از چنین آموزه‌های فرهنگی به دور هستند، عرضه نمایند. در عین حال باید این نهادها، فرهنگِ کنترل عمومی را در برابر ناهنجاری‌ها فعال کنند تا نگاه‌های سنگین مردم و هجمه عمومی عده‌ای که اساساً به قصد وندالیسم راهی چنین مراسم‌هایی می‌شود را به خودکنترلی وادارد.