عکس ها و فیلم های دورهم ایرانیان را که می دیدم که در گوشه و کنار تورنتو دور هم جمع شده اند و به تماشای فوتبال ایران و مراکش نشسته اند، روحی تازه در جانم آفرید.ما همان
ایرانی هایی (هستیم که بر سر اختلاف هایی مانند سیاست، و (گاها مسائل دیگر که البته به نظر من بیشتر همان سیاست است
احتمالا با هم نزاع هم کرده ایم ولی فقط اگر این فیلم ها را چه در داخل ایران و چه در خارج از ایران با هم مرور کنیم،می بینیم که چقدر همه ی ما یکدیگر و کشورمان را
جدای از اختلاف نظرها دوست داریم.چقدر همه ما عاشق همدیگر هستیم.لحظه ورود گل به دروازه را فقط نگاه کنید قلب تک تک ما به قلیان می افتد فرقی ندارد من جزء کدام گروه سیاسی باشم. من یک ایرانیم.ایرانی که قلبش به تکان است که بازنده نباشد، قبلش در تلاطم است که از دنیا عقب نماند.
بیایید قدر این ایرانی بودن را بدانیم و به این مشترکاتمان چنگ بزنیم و این اتحاد را جاودانه سازیم و به خود ببالیم که جانمان برای ایرانمان فدایی است و قدر این نیروی عظیم مشترک که در خون ما جاریست بدانیم.
آباد باش ای ایران