falehafez

آن قدر به او علاقه داری که اگر اختیار جان در دست تو بود،آن را به یارت هدیه می کردی و اگر عمر جاوید بود،برای این عمر به اندازه غبار کوی او ارزش قائل نبودی.او را در خواب هم نمی توانی ببینی،چه رسد به بیداری.زندگی تو فقط به خاطر اوست.این قدر علاقه داشتن به کسی یا چیزی خوب نیست.قدری این عشق و علاقه زمینی را آسمانی کن.این معنویت را از آدم به خداوند برسان که هم مشکلت حل می شود و هم رستگار خواهی شد.