falehafez

  گلبن عيش مي دمد ساقي گلعذار کو
هر گل نو ز گلرخي ياد همي کند ولي
مجلس بزم عيش را غاليه مراد نيست
حسن فروشي گلم نيست تحمل اي صبا
شمع سحرگهي اگر لاف ز عارض تو زد
گفت مگر ز لعل من بوسه نداري آرزو
حافظ اگر چه در سخن خازن گنج حکمت است
  باد بهار مي وزد باده خوشگوار کو
گوش سخن شنو کجا ديده اعتبار کو
اي دم صبح خوش نفس نافه زلف يار کو
دست زدم به خون دل بهر خدا نگار کو
خصم زبان دراز شد خنجر آبدار کو
مردم از اين هوس ولي قدرت و اختيار کو
از غم روزگار دون طبع سخن گزار کو
 
تعبیر

در زندگی جدی باش و همه زندگی به نشاط و بذله گویی نیست،شوخی بی حد و بی موقع ارزش آدم را کم می کند و به مصداق"هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد"،باید این فاصله و موقعیتها را تشخیص بدهی و به موقع از آن بهره برداری کنی و کار،تفریح،استراحت و عبادت را مد نظر داشته باشی.