| |
ما بي غمان مست دل از دست داده ايم
بر ما بسي کمان ملامت کشيده اند
اي گل تو دوش داغ صبوحي کشيده اي
پير مغان ز توبه ما گر ملول شد
کار از تو مي رود مددي اي دليل راه
چون لاله مي مبين و قدح در ميان کار
گفتي که حافظ اين همه رنگ و خيال چيست |
|
همراز عشق و همنفس جام باده ايم
تا کار خود ز ابروي جانان گشاده ايم
ما آن شقايقيم که با داغ زاده ايم
گو باده صاف کن که به عذر ايستاده ايم
کانصاف مي دهيم و ز راه اوفتاده ايم
اين داغ بين که بر دل خونين نهاده ايم
نقش غلط مبين که همان لوح ساده ايم |
|
تعبیر
تو مثل یک عارفی هستی که بدون توجه به مادیات زندگی می کنی و به همین خاطر دیگران نسبت به تو حسادت می ورزند.تو چیزی داری که اطرافیانت ندارند و همین امر موجب حسادت آنان می شود.از اعمال گذشته استغفار کن و به یاد خدا باش که این برکات را در اختیارت نهاده است تا او را بهتر بشناسی.در آینده به جایی مسافرت می کنی که برایت مفید خواهد بود.