| |
خوشا شيراز و وضع بي مثالش
ز رکن آباد ما صد لوحش الله
ميان جعفرآباد و مصلا
به شيراز آي و فيض روح قدسي
که نام قند مصري برد آن جا
صبا زان لولي شنگول سرمست
گر آن شيرين پسر خونم بريزد
مکن از خواب بيدارم خدا را
چرا حافظ چو مي ترسيدي از هجر |
|
خداوندا نگه دار از زوالش
که عمر خضر مي بخشد زلالش
عبيرآميز مي آيد شمالش
بجوي از مردم صاحب کمالش
که شيرينان ندادند انفعالش
چه داري آگهي چون است حالش
دلا چون شير مادر کن حلالش
که دارم خلوتي خوش با خيالش
نکردي شکر ايام وصالش |
|
تعبیر
از وضعی که داری،راضی باش که همه افسوس زندگی تو را دارند.از برکات و نعمات خداوند برخوردار باش.اطرافیانت همه خوبند،از این خوبیها بهره مند شو.جایی زندگی می کنی که مسیر حضرت خضر است.سعی و تلاش هر چه بیشتری به خرج بده و خود را طاهر گردان تا بتوانی به وصالش برسی.