falehafez

  دلم رميده لولي وشيست شورانگيز
فداي پيرهن چاک ماه رويان باد
خيال خال تو با خود به خاک خواهم برد
فرشته عشق نداند که چيست اي ساقي
پياله بر کفنم بند تا سحرگه حشر
فقير و خسته به درگاهت آمدم رحمي
بيا که هاتف ميخانه دوش با من گفت
ميان عاشق و معشوق هيچ حائل نيست
  دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آميز
هزار جامه تقوا و خرقه پرهيز
که تا ز خال تو خاکم شود عبيرآميز
بخواه جام و گلابي به خاک آدم ريز
به مي ز دل ببرم هول روز رستاخيز
که جز ولاي توام نيست هيچ دست آويز
که در مقام رضا باش و از قضا مگريز
تو خود حجاب خودي حافظ از ميان برخيز
 
تعبیر

دلت را در گروی یاری دادی که ارزش تو را درک نمی کند.چون انسان خوبی هستی،از روزگار گله مند مباش و تحمل کن.با توکل به خداوند مقام رضا برای تو مهیا می شود و به آرزویت می رسی.