| |
اي سرو ناز حسن که خوش مي روي به ناز
فرخنده باد طلعت خوبت که در ازل
آن را که بوي عنبر زلف تو آرزوست
پروانه را ز شمع بود سوز دل ولي
صوفي که بي تو توبه ز مي کرده بود دوش
از طعنه رقيب نگردد عيار من
دل کز طواف کعبه کويت وقوف يافت
هر دم به خون ديده چه حاجت وضو چو نيست
چون باده باز بر سر خم رفت کف زنان |
|
عشاق را به ناز تو هر لحظه صد نياز
ببريده اند بر قد سروت قباي ناز
چون عود گو بر آتش سودا بسوز و ساز
بي شمع عارض تو دلم را بود گداز
بشکست عهد چون در ميخانه ديد باز
چون زر اگر برند مرا در دهان گاز
از شوق آن حريم ندارد سر حجاز
بي طاق ابروي تو نماز مرا جواز
حافظ که دوش از لب ساقي شنيد راز |
|
تعبیر
تو انسان مهربانی هستی و مردم نیازمند راهنمایی تو هستند.به دیگران محبت کن.از سخنان مردم که علیه تو می گویند،ناراحت نباش.گاهی دنیا به کام ماست و گاهی علیه ماست.به هر حال تقدیر چنین است،به مراد خود خواهی رسید.روحت چنان بزرگ است که هیچ چیزی نمی تواند آن را تحت تأثیر قرار دهد.