| |
اگر به باده مشکين دلم کشد شايد
جهانيان همه گر منع من کنند از عشق
طمع ز فيض کرامت مبر که خلق کريم
مقيم حلقه ذکر است دل بدان اميد
تو را که حسن خداداده هست و حجله بخت
چمن خوش است و هوا دلکش است و مي بي غش
جميله ايست عروس جهان ولي هش دار
به لابه گفتمش اي ماه رخ چه باشد اگر
به خنده گفت که حافظ خداي را مپسند |
|
که بوي خير ز زهد ريا نمي آيد
من آن کنم که خداوندگار فرمايد
گنه ببخشد و بر عاشقان ببخشايد
که حلقه اي ز سر زلف يار بگشايد
چه حاجت است که مشاطه ات بيارايد
کنون بجز دل خوش هيچ در نمي بايد
که اين مخدره در عقد کس نمي آيد
به يک شکر ز تو دلخسته اي بياسايد
که بوسه تو رخ ماه را بيالايد |
|
تعبیر
هیچ وقت از آدمهای ریاکار کمک مخواه،در حالی که خود می توانی راهنمای افراد دیگر باشی.بدان که خداوند عاشقان واقعی را دوست می دارد.تو که خود عابد و آرایش شده خداوندی دیگر چه نیازی به آرایشگر داری.با توکل به خدا به کارت ادامه بده که به مقصود می رسی.