| |
شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست
اساس توبه که در محکمي چو سنگ نمود
بيار باده که در بارگاه استغنا
از اين رباط دودر چون ضرورت است رحيل
مقام عيش ميسر نمي شود بي رنج
به هست و نيست مرنجان ضمير و خوش مي باش
شکوه آصفي و اسب باد و منطق طير
به بال و پر مرو از ره که تير پرتابي
زبان کلک تو حافظ چه شکر آن گويد |
|
صلاي سرخوشي اي صوفيان باده پرست
ببين که جام زجاجي چه طرفه اش بشکست
چه پاسبان و چه سلطان چه هوشيار و چه مست
رواق و طاق معيشت چه سربلند و چه پست
بلي به حکم بلا بسته اند عهد الست
که نيستيست سرانجام هر کمال که هست
به باد رفت و از او خواجه هيچ طرف نبست
هوا گرفت زماني ولي به خاک نشست
که گفته سخنت مي برند دست به دست |
|
تعبیر
هر جا بروی آسمان همین رنگ است.می باید به فکر خودت باشی.اکنون زمان شادی توست و غمت به پایان رسیده است.در برابر حوادث صبور باش.به امور دنیوی اهمیت مده.برای رسیدن به آرزویت می باید تلاش کنی.بدان برای هر کس همان اندازه روزی تعیین شده است که به او می رسد.