| |
اگر روم ز پي اش فتنه ها برانگيزد
و گر به رهگذري يک دم از وفاداري
و گر کنم طلب نيم بوسه صد افسوس
من آن فريب که در نرگس تو مي بينم
فراز و شيب بيابان عشق دام بلاست
تو عمر خواه و صبوري که چرخ شعبده باز
بر آستانه تسليم سر بنه حافظ |
|
ور از طلب بنشينم به کينه برخيزد
چو گرد در پي اش افتم چو باد بگريزد
ز حقه دهنش چون شکر فروريزد
بس آب روي که با خاک ره برآميزد
کجاست شيردلي کز بلا نپرهيزد
هزار بازي از اين طرفه تر برانگيزد
که گر ستيزه کني روزگار بستيزد |
|
تعبیر
اگر در عشق او اصرار ورزی با تو به ستیزه بر می خیزد و اگر بی توجه بمانی درصدد انتقام بر می آید.پس صلاح در این است که صبور باشی و با مشورت و از روی احتباط این مشکل را حل کنی و اگر مایل به سازش نیست و میلی به دوستی ندارد،می باید از او دوری کنی.