| |
هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد
حديث دوست نگويم مگر به حضرت دوست
دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پاي
گرت هواست که معشوق نگسلد پيمان
صبا بر آن سر زلف ار دل مرا بيني
چو گفتمش که دلم را نگاه دار چه گفت
سر و زر و دل و جانم فداي آن ياري
غبار راه راهگذارت کجاست تا حافظ |
|
خداش در همه حال از بلا نگه دارد
که آشنا سخن آشنا نگه دارد
فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد
نگاه دار سر رشته تا نگه دارد
ز روي لطف بگويش که جا نگه دارد
ز دست بنده چه خيزد خدا نگه دارد
که حق صحبت مهر و وفا نگه دارد
به يادگار نسيم صبا نگه دارد |
|
تعبیر
وقتی با او از در لطف وارد شوی بی تردید او نیز با تو صمیمی تر خواهد شد و لطفش نسبت به تو چندین برابر خواهد شد.تو خوبی کن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز.خداوند پشتیبان افراد خوب است و مؤمنان را از نظر دور نمی دارد.دریای عشق ساحل ندارد و مرزی برایش متصور نیست منتها با پایداری به او خواهی رسید.