| |
صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را
شکرفروش که عمرش دراز باد چرا
غرور حسنت اجازت مگر نداد اي گل
به خلق و لطف توان کرد صيد اهل نظر
ندانم از چه سبب رنگ آشنايي نيست
چو با حبيب نشيني و باده پيمايي
جز اين قدر نتوان گفت در جمال تو عيب
در آسمان نه عجب گر به گفته حافظ |
|
که سر به کوه و بيابان تو داده اي ما را
تفقدي نکند طوطي شکرخا را
که پرسشي نکني عندليب شيدا را
به بند و دام نگيرند مرغ دانا را
سهي قدان سيه چشم ماه سيما را
به ياد دار محبان بادپيما را
که وضع مهر و وفا نيست روي زيبا را
سرود زهره به رقص آورد مسيحا را |
|
تعبیر
آن محبوب زیبا روی تو را شیفته خود کرده است.از اینکه به محبت تو توجهی نمی کند،خود را آزار مده، بدان که بی وفایی رسم زیبا رویان است. به اطرافیانت بیشتر توجه داشته باش که رمز پیروزی ات در همین است، دل همه کس را نمی توان با ثروت دنیا نرم کرد، بدان که با مهربانی بیشتر می توان در آن نفوذ کرد و دلشان را به دست آورد.