این تپه در نورآباد لرستان قرار دارد و اولین بار از سال ۱۹۶۳-۶۸ توسط خانم کلرگاف مید حفاری شد. باباجان از یک تپه مرکزی و تپه های جانبی تشکیل شده که فقط تپه مرکزی آن حفاری شده است.
در این تپه سه طبقه استرار مربوط به ربع اول هزاره پیش از میلاد کشف شد. در طبقه سوم پی خانه ها از سنگ و دیوارها خشتی بود و سقفها از چوب ساخته میشد. خانه های طبقه دوم نیز همین صورت بود ولی ابعاد آن بسیار بزرگتر است.
کف اتاقها سنگ فرش است . معماری طبقه اول باباجان همانند طبقه چهار حسنلو است . از آنجا که قطر دیوارها در حدود ۲ متر است میتوان حدس زد خانه ها دو طبقه بوده اند. در حقیقت طبقه یک باباجان نشان دهنده انتقال سبک معماری حسنلو به سمت فارس است .
در تپه شرقی اتاقی منقوش کشف شده است. ستونهای این اتاق چوبی با پایه ستون سنگی هستند و دیوارها دارای رنگ بوده اند. پایه ستونها قرمز شده بودند و در بالای دیوارها پنجره های کاذب ساخته بودند. در این اتاق حدود دویست آجر منقوش نیز کشف شده است که ظاهرا به یک کتیبه تزیینی تعلق داشته اند.
ظرف آب به شکل انسان- موزه ملی ایران
یک آجر منقوش