همشهری‌آنلاین - مجیدجباری: دبستان «مولوی» در جوانرود این روزها چهره تازه گرفته‌است. دانش‌آموزان با لباس کوردی در صف‌های منظم می‌ایستند. تصویر متفاوت از مدرسه‌ای که برای نخستین بار در منطقه، پوشش کوردی را به عنوان لباس فرم مدرسه برگزیده است. این تصمیم با استقبال گسترده خانواده‌ها روبه‌رو شده و از آن به عنوان تلاشی برای نزدیک‌تر شدن آموزش به فرهنگ بومی یاد می‌شود. در روزهایی که همسان‌سازی پوشش در مدارس، رنگ و بوی بومی‌گرایی را کم‌رنگ‌تر کرده، این اقدام کوچک واکنش‌های گسترده و مثبت را در میان مردم کردستان و کرمانشاه به دنبال داشته‌است.
مادر دو دانش‌آموز کردستانی از تجربه شخصی خود می‌گوید که چگونه لباس، می‌تواند نقش زنده‌کننده فرهنگ را در نسل تازه ایفا کند: «سال‌هاست فرزندانم با لباس فرم‌های خشک و تکراری به مدرسه می‌روند، ولی همیشه دلم می‌خواست بچه‌ها با لباسی مدرسه بروند که به آن حس تعلق داشته باشند. لباس فرم بچه‌ها اگر با فرهنگ و هویت آنها همخوانی داشته باشد، راحت‌تر و با افتخار آن را می‌پوشند.»
افسر تازه‌مولود درگفت‌وگو با همشهری‌آنلاین ادامه می‌دهد: «لباس کوردی علاوه بر زیبایی، بسیار راحت است. به ویژه این لباس‌ها برای تحرک و بازی بچه‌ها خیلی مناسب‌تر ازلباس فرم های معمول است. به نظرم مدرسه مولوی در جوانرود کار بزرگی کرده، چون بچه‌ها وقتی لباس کوردی می‌پوشند، انگار با تاریخ و ریشه‌های خودشان به مدرسه می‌روند و این به معنای همراه شدن آموزش با احساس تعلق است.»
او می‌گوید: «در کرمانشاه و کردستان لباس مردانه تقریبا یکسان است، اما لباس زنانه بسته به شرایط آب‌وهوایی تفاوت‌هایی دارد. طراحی لباس فرم هر منطقه باید بازتابی از اقلیم و فرهنگ همان‌جا باشد. این تنوع نوعی آموزش احترام به فرهنگ‌های مختلف است.»
در سوی دیگر ماجرا، آموزش و پرورش نیز نگاه مثبت به این طرح دارد. مدیرکل روابط عمومی آموزش و پرورش استان کرمانشاه در این باره می‌گوید: «لباس کوردی نماد اصالت و هویت منطقه و میراث ارزشمندی است که از نسل‌های گذشته مانده و ما باید آن را حفظ کنیم. در سال‌های اخیر پوشیدن لباس سنتی میان نسل‌های جوان‌تر کمتر شده و یکی از اهداف آموزش و پرورش نیز زنده نگه داشتن همین اصالت‌هاست. تصمیم مدرسه مولوی می‌تواند برای دیگر مدارس الهام‌بخش باشد.»
جهانگیر آقایی در گفت‌وگو با همشهری‌آنلاین در عین حال با یادآوری اینکه باید به تنوع فرهنگی شهرها نیزتوجه داشت، می افزاید: «خانواده‌هایی از مناطق دیگر هم در جوانرود و دیگر شهرهای کردنشین زندگی می‌کنند. ممکن است برخی تمایلی به پوشیدن لباس کوردی نداشته باشند، اما می‌توان برای این موضوع هم چاره اندیشید تا هم نظم مدرسه حفظ شود و هم احترام به فرهنگ‌های مختلف از بین نرود. اصل موضوع این است که آموزش نباید از فرهنگ جدا باشد. به نظر من این تصمیم اتفاق خوبی است و می‌تواند به یک‌دست شدن پوشش محلی و تقویت سنت‌های بومی کمک کند.»
یک شهروند جوانرودی هم این تصمیم را فراتر از انتخاب پوشش می‌داند و معتقد است: «پوشیدن لباس کوردی فقط مسئله لباس نیست، بخشی از فرهنگ و هویت کردهاست. وقتی کودکان از همان سال‌های ابتدایی مدرسه این لباس را می‌پوشند، درواقع با فرهنگ خودشان بزرگ می‌شوند و این به معنای زنده نگه داشتن میراث در ساده‌ترین شکل ممکن است.»
جمیل محمدی درگفت‌وگو با همشهری‌آنلاین بیان می‌کند: «طرح مدرسە مولوی الهام گرفتە از پوشش آبا و اجدادی مردمان این سرزمین است. فرم‌ها متناسب با نیاز کودکان طراحی شده‌اند تا سبک، راحت و هماهنگ با فضای آموزشی باشند. بچه‌ها واقعا با ذوق آن را می‌پوشند و همین مهم‌ترین نشانه موفقیت طرح است. من با والدین همین مدرسه صحبت می‌کردم و آن ها هم از این موضوع بسیار خرسند بودند.»
محمدی به جنبه اقتصادی و کارکرد لباس کوردی نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: «دوخت لباس کوردی نسبت به لباس رسمی مدارس ارزان‌تر است و دوام بیشتری دارد. از نظر راحتی هم برای تحرک و بازی دانش‌آموزان بسیار مناسب‌تر است. همین ویژگی‌ها باعث شده خانواده‌ها از این طرح استقبال کنند.»
این شهروند جوانرودی در پایان تاکید می‌کند: «اگر آموزش و پرورش و رسانه‌ها از این طرح به درستی حمایت کنند، می‌تواند الگویی برای دیگر استان‌ها شود. لباس روایتگر تاریخ، رنگ و روح مردم یک سرزمین است که امروز بر تن کودکان جوانرودی نشسته است.»