زلمی خلیلزاد درحالی در حمایت از توافقنامه دوحه سخن می‌زند که خیلی از مقام‌های حکومت پیشین افغانستان در کنار شماری از آگاهان سیاسی، این توافقنامه و نقش زلمی خلیلزاد در گفتگوهای دوحه را یکی از عوامل اصلی سقوط دوباره افغانستان به دست طالبان می‌دانند.
اتهامی که زلمی خلیلزاد در گفتگو با شبکه تلویزیونی TRT ترکیه با گفتن اینکه در افغانستان، «فرصت‌های طلایی بود که (از سوی مقام‌های افغانستان) از آن استفاده نشد»، رد کرده است.
زلمی خلیلزاد در این گفتگو می‌گوید «توافقنامه دوحه را که با طالبان امضا کردم، بهترین چارچوب بود، زیرا حکومت (حکومت پیشین افغانستان) نیز بخش‌های بنیادی آن را حمایت می‌کرد و حالا بیشتر (چهره‌های) اپوزیسیون می‌گویند که باید به این توافقناه برگردیم.»
به گفته خلیلزاد، در این توافقنامه در کنار خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان و مساله مبارزه با تروریزم، سومین بخش مهم آن، ایجاد حکومتی جدید و فراگیر برای افغانستان بود که این حکومت از دل گفتگوهای بین‌الافغانی باید زاده می‌شد.
آنچه که به باور خلیلزاد، حالا طالبان باید آن را فورا آغاز کنند درغیر آن، هشدار می‌دهد که افغانستان دوباره به سوی جنگ‌های داخلی خواهد رفت.
این دیپلومات پیشین آمریکا که در شکل‌دهی حکومت‌های افغانستان در ٢٠ سال پسین، نقش پررنگی داشته تاکید می‌کند که حکومت طالبان، فراگیر نیست و فاقد یک کارشیوه وسیع است.
خلیلزاد حکومت طالبان را شبیه حکومت کمونیست‌ها در سال ١٩٧٨ می‌داند و می‌گوید اگر طالبان به دنبال یک روند مشورتی فراگیر نباشند، همانند حکومت کمونیست‌ها که همه طرف‌ها را سرکوب می‌کرد و سرانجام با جنگ داخلی و نابودی روبه‌رو شد، گرفتار خواهد شد.
پس از امضای توافقنامه دوحه، روند خروج نیروهای آمریکایی و نیروهای بین‌المللی از افغانستان آغاز شد که در نتیجه آن به تاریخ ١٥ اوت سال ٢٠٢١ میلادی، طالبان رسما افغانستان را سقوط داند و دوباره قدرت را به دست گرفتند.
پس از برگشت دوباره طالبان به قدرت، این گروه یک حکومت به شدت تک‌قومی و تک‌گروهی را ایجاد کرده که باوجود گذشتن بیش از ١٥ ماه از عمر آن، تاکنون هیچ کشوری آن را به رسمیت نشناخته است.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید