رسانه‌های داخل ایران روز چهارشنبه دوم فروردین اعلام کردند که این چهره خوشنام فرهنگی و پیشکسوت در ادبیات، بر اثر کهولت سن در ۱۰۳ سالگی در منزل خود، چشم بر دنیا بسته‌است.
در روز ۲۳ اسفند ۱۴۰۱، نیکلا رش، سفیر جمهوری فرانسه در ایران، با حضور در منزل آقای سمیعی، نشان نخل آکادمیک را از جانب وزیر آموزش عالی این کشور، به او اعطا و از زحمات این چهره ادبی برای ادبیات ایران و فرانسه قدردانی کرده‌بود.
درجه «فرمانده» بالاترین رتبه در نشان نخل آکادمیک است و افرادی که این نشان را دریافت کرده‌اند، نادرند.
وزیر آموزش عالی فرانسه در خطابه‌ای که توسط نیکلا رش در منزل سمیعی خوانده‌شد، احمد سمیعی را «دوست عزیز زبان و ادبیات فرانسه و فارسی» خواند و نقش او را در غنا بخشیدن به میراث فرهنگی ایران و فرانسه «سهمی استثنایی» توصیف کرد.
احمد سمیعی گیلانی، در بهمن‌ماه ۱۲۹۹ در رشت به دنیا آمد. او پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه در رشت و ورود به دانشگاه تهران، در واپسین سال‌های دهه ۴۰ خورشیدی، به‌عنوان ویراستار در موسسه انتشارات فرانکلین، مشغول به کار شد.
این ویراستار شناخته‌شده سپس در مقطع کارشناسی ارشد، در رشته زبان‌شناسی در دانشگاه تهران درس خواند.
سمیعی، علاوه بر ویراستاری، تالیفاتی پرشمار در راستای آیین نگارش و ویرایش دارد و کتاب و مقاله‌هایی بسیار نوشته‌است.
ترجمه آثار نویسندگانی از جمله ژان ژاک روسو، نوام چامسکی، ژرژ پرک و گوستاو فلوبر، از دیگر تجربه‌های کاری اوست.
به‌گفته منابع داخل کشور، پیکر احمد سمیعی گیلانی برای خاک‌سپاری به رشت، شهر زادگاهش منتقل می‌شود.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید